Stripspeciaalzaak.be > 70 jaar Kuifje Weekblad

Sir Harold Wilberforce Clifton maakte in 1959 zijn opwachting in het weekblad Kuifje. Clifton was een nieuwe reeks van Raymond Macherot die hem eerst Crickett wilde noemen. Hij maakte er zelf drie verhalen van voor hij de reeks na zijn overstap naar Robbedoes moest overdragen aan andere auteurs. Om te beginnen gebeurde dat door Jo-El Azara en Greg die in 1969 slechts één verhaal maakten, De Duivelse Dwergen. Daarna namen Philippe Liégois (aka Turk) en Bob De Groot (tekst) in 1970 de fakkel over en publiceerden samen negen lange verhalen en vier kortverhalen (ook met scenariomedewerking van Greg voor De Lachende Dief). Bédu (Bernard Dumont) was vanaf 1983 de volgende tekenaar die samen met Bob De Groot vier verhalen tekende en vervolgens zelf drie verhalen schreef en tekende. Nadat Kuifje ermee ophield, nam Michel Rodrigue nog een tijdje de reeks over met vier albums, waarvan de eerste drie op scenario van Bob De Groot.
Clifton is een amateur-detective, een voormalig agent van de Britse inlichtingendienst MI-5 ook, die al dan niet in samenwerking met Scotland Yard, moeilijke dossiers steeds tot een goed einde weet te brengen. Al in het eerste verhaal worden we ondergedompeld in de heerlijke whodunits met een Britse stiff upper lip die toen en later in zoveel tv-series het mooie weer maakten, bijvoorbeeld in The Avengers en The Saint. Echte James Bond-allures kunnen we hem niet aanmeten (zijn knalrode MG TD is niet bepaald een Aston Martin DB 5) en hij is soms nogal klunzig, maar hij heeft wel zijn eigen Miss Moneypenny in de figuur van zijn huishoudster Miss Partridge en zijn paraplu, te gebruiken als gasverwekker, geweer en afweermiddel voor kogels.
Clifton is een uitstekend voorbeeld van de 'gagstrip'. De rode draad in alle albums is de vloedgolf aan verwijzingen naar typisch Britse gewoontes, waarvan er heel wat als running gag te catalogeren zijn. Heel wat van deze waren er reeds in de verhalen van Macherot en de belangrijkste scenarist De Groot heeft ze overgenomen en uitgebreid. Ook in zijn gagreeksen Robin Hoed en Leonardo komen er vaak weerkernde grappen terug. Klassiekers zijn Cliftons verzameling sigarenbandjes, de poezenliefde, de haat-liefdeverhouding met Miss Partridge, de aanvaringen met constable Strawberry en zijn bekeuringen en — natuurlijk — het consequent in beeld brengen van de typische British cars als MG's, Jaguars, Rovers, Bedfords,...
Clifton was de verpersoonlijking van het typische Brits flegma, en zijn reclameslogan voor het weekblad zegt alles: "Kuifje, het weekblad waarbij men het thee-uurtje vergeet".
In 2016 verscheen na acht jaar afwezigheid weer een nieuw album door de tekenaar die er het meest heeft getekend: Turk. Comebackspecialist Zidrou (hij blies ook al het stof weg over de reeksen Chlorophyl, Rik Ringers en De Sliert) schreef het verhaal. Het album verscheen als deel 22 in de reeks. Le Lombard geeft het in 2017 uit in vertaling als De Nieuwe Avonturen van Clifton, welicht om te verbergen dat het de delen 20 en 21 niet meer wilde vertalen.