Kuifje-vignet Lefranc
de reporter
gepresenteerd door Koen Driessens

  Lefranc 5221

WEEKBLADGESCHIEDENIS
Eerste verschijning: 1952
Laatste verschijning: 1982
Tekenaar:
Jacques Martin,
Bob De Moor, Gilles Chaillet
Scenarist: Jacques Martin

Lefranc 7846
 
"Toeval. Moet je niks achter zoeken", verzekerde Jacques Martin (1921-2010) me in 1987 als ik hem erop wijs dat journalist Guy Lefranc steevast in rode (sport)auto's door zijn avonturen scheurt. Het tekent de ondernemende Parijse reporter echter wel. Bij zijn verschijnen in Kuifje (mei 1952) is hij meteen herkenbaar als de held: net als de Romeinse Galliër Alex, die vier jaar eerder in Kuifje debuteerde, atletisch, jong en blond, op uitdrukkelijk verzoek van uitgeverij Le Lombard en tegen zijn zin, zo zei hun geestelijke vader in 1987.
Terwijl Lefranc in Het Sein Staat op Rood zijn eeuwige nemesis Axel Borg verhindert Parijs op te blazen, krijgt Martin tot tweemaal toe het verzoek van Hergé voor hem te komen werken, terwijl die eerder nog weinig enthousiast was over Martins eerste Alex-tekeningen. De Elzasser zou twintig jaar voor de studio werken waardoor in die periode slechts twee nieuwe Lefrancs verschijnen. Het waren meteen ook de laatste die hij zelf tekende: Alex ging voor. Bij Het Hol van de Wolf (1970) sprong manusje-van-alles Bob De Moor nog in, nadien nam Gilles Chaillet (1946-2011) over, terwijl de meester nog zelf de schetsen maakte. Martin liet me op de eerste plaat van Het Doelwit (1989) zien hoeveel retouchewerk hij nog heeft aan de tekeningen van Chaillet, die in 1998 zijn negende en laatste Lefranc uitbracht.
Opvolgers Christophe Simon noch Francis Carin konden de kwalitatieve neergang van de reeks echter tegenhouden. Sinds een pauze tussen 1989 en 1996 werden de scenario's steeds ongeloofwaardiger (Martin hield er in 2004 zelf mee op) waarin de journalist kriskras de wereld rondreist én redt. De vondst om in 2006 de reeks voortaan weer in de jaren 1950 te situeren, werd vanaf De Meester van het Atoom, gebaseerd op enkele platen van Martin zelf, met variërend succes uitgevoerd door André Taymans, Régric en Alain Maury en diverse scenaristen. Na Het Absolute Wapen (1982) kreeg Lefranc geen voorpublicaties meer in Kuifje. Enkel de eerste twee verhalen, Het Sein Staat op Rood en De Vlammenzee, verschenen in de prestigieuze Lombard Collectie. De hele reeks kwam daarna bij Casterman onder dak, de uitgeverij waar ook de albums van Kuifje én van Alex uitgegeven werden.