 |
|
The
Silver Surfer: Parable door Mœbius + Stan Lee op
nummer 1726
Stan Lee is een van Mœbius' grootste
fans, in die mate zelfs dat hij voor geen enkele tekenaar
zo veel bewondering opbracht als voor Mœbius. Samen
maakten ze een afgerond Silver Surfer-verhaal
in twee delen (later uitgebracht in aan hardcoverbundel)
dat nog hoogoplopende ruzies bij de lezers opriep. De
vraag was welke Silver Surfer nu de beste was:
de originele van Jack Kirby (of eigenlijk meer John
Buscema die de spin-off op Fantastic Four zou
groot maken) of die van Mœbius. Volgens Stan Lee
behoort dit alleszins tot het beste van zijn carrière. |
|
|
|
 |
| |
 De
Muzikant door Marjane
Satrapi
Atlas (2005, SC)
De Iraanse musicus Nasser Ali is ongelukkig
in zijn huwelijk en beslist, nadat zijn vrouw
zijn tar (een soort gitaar) heeft gebroken,
om afscheid te nemen van het leven. Hij kruipt
in bed en hongert zichzelf uit, terwijl hij
zijn leven overdenkt. Voor Satrapi is dit gegeven
de aanleiding om ingetogen te filosoferen over
kunst, verloren liefdes en melancholie. Toegegeven:
als je De Muzikant openslaat, bekruipt
je al snel een "Hé, dat kan ik ook!"-gevoel.
Satrapi's minimalistische tekeningen zien er
kinderlijk eenvoudig uit en haar personages
durven al eens van uiterlijk te veranderen.
Toch geldt ook hier het oude adagium: "Schijn
bedriegt". Satrapi beheerst als geen ander
de kunst van de soberheid, en dat is zeldzaam.
Nergens staat er een lijn of woord te veel.
Het verhaal gaat over 'grote' onderwerpen maar
doet dat met de weemoedige elegantie van een
Weense wals.
Aantal
genomineerde albums van Marjane Satrapi:
4/2296
|
|
|
|
| In
2004 werd dit album met de Franse titel Poulet
aux Prunes (Kip met Pruimen) op
het internationale stripfestival van Angoulème
met de Prijs voor het Beste Album bekroond.
En na de succesvolle tekenfilmversie van Persepolis
komt er ook een verfilming van De Muzikant. |
|
|
| David
B. had in een van de oudste wijken van Parijs
een atelier dat hij deelde met andere auteurs.
Christophe Blain kwam er een tijd lang werken.
Joann Sfar kwam er ook wel eens langs. Fréderic
Boilet en Émile Bravo frequenteerden
eveneens het atelier. Ook Lewis Trondheim bezocht
de gabbers al eens. Van zodra een tekenaar het
werkappartement verliet, werd zijn plaats ingenomen
door een andere auteur, onder wie Marjane Satrapi. |
|
|
|
|
|
|
