Maaikes grOte Dagboekje door Maaike Hartjes op nummer 1334
Na haar afstuderen hield Maaike Hartjes een dagboek bij in stripvorm. Ze worstelt met financiële problemen, een relatiecrisis, ouder worden, en gaatjes in haar panty. Toen een paar maanden later de NAVO-bombardementen op Servië begonnen, werd zij hier direct bij betrokken door de e-mails die ze van twee Servische collega's ontving. Hun verhalen verwerkte ze eveneens in dit getekende dagboek. Lichtvoetige pietepeuterigheid en drama leunen daardoor dicht bij elkaar aan.
 
Pema Ling 1: Van Tranen en Bloed door Georges Bess
Dupuis (2005, SC), collectie Spotlight

Pema Ling is de dochter van Tsanga, een rebelse kunstenmaker. Wanneer haar familie wordt uitgemoord door een plaatselijke leider, wordt de kleine Pema Ling bij een oom in een klooster ondergebracht waar ze opgroeit als een jongen. Daar verwerkt ze beetje bij beetje de traumatische gebeurtenissen en groeit zo langzaam op tot een gekende strijdster. Zoals de naam Pema Ling al doet vermoeden keert Georges Bess na De Blanke Lama daarmee terug naar Azië, meerbepaald Tibet. Opnieuw vliegen de lama's en tantra's de lezer om de oren en gebruikt hij een op zijn minst merkwaardig kleurenpalet wat sterk gelijkt op dat van De Blanke Lama. Veel geel en roze vullen de bladzijden en geven het geheel een hippiesfeertje. Toch blijft het album overtuigend overeind. Het monumentale tekenwerk van Bess is sterk schatplichtig aan de grote meester Mœbius, maar hij geeft er een zwierige dynamiek aan die een aantal scènes een extra impuls geven.

Aantal genomineerde albums van Georges Bess: 7/2296
Tussen Georges Bess en Alejandro Jodorowsky (die voor Bess De Blanke Lama en Juan Solo schreef) draaide de samenwerking op een ruzie uit. En da's dan nog de schuld van het stripfestival van Angoulême. In 1995 waren beide auteurs genomineerd voor Juan Solo, Bess als beste tekenaar en Jodorowsky als beste scenarist. De scenarist won, Bess voelde zich vernederd en wilde nooit meer met Jodo samenwerken. Zijn verleden als miskend talent kwam weer bovendrijven. Hij koos voor een solocarrière waaruit onder meer Pema Ling voortvloeide.
 
In 2009 verscheen het vijfde en laatste deel van Pema Ling, althans op beslissing van uitgeverij Dupuis die de verkoop van de albums te ontoereikend vond om ermee door te gaan. Georges Bess wilde zich hier niet bij neerleggen en weigerde het woord "einde" op de laatste pagina van het album te plaatsen. Het verhaal 'eindigt' nogal abrupt. Bess hoopt de serie bij een andere uitgeverij onder dak te kunnen brengen.
 


© De Stripspeciaalzaak 2010