|
|
Prairiehonden door Philippe Berthet + Philippe Foerster
op nummer 1202
J.P. Bone is een onverbeterlijke drinkebroer,
een gevaarlijke bankrover, een vrouwendoder en een kindermishandelaar.
Op zijn hoofd staat een prijs. Hij is een van de laatste
die van het Amerikaanse westen het wilde westen maakt.
De twee Philippen, Berthet en Foerster, maakten er een
rauwe western van. |
|
|
|
|
|
De
Tien Geboden 1: Het Manuscript door Joseph
Béhé + Frank Giroud
Glénat (2001, HC)
Nahik is een opzienbarend boek dat het aanschijn
van de mensheid zal veranderen. In de eerste plaats
verandert het ingrijpend het leven van de personen
die ermee in aanraking komen. En personages zijn
er genoeg! Frank Giroud heeft zich omringd met
tien tekenaars (anciens zoals Jean-François
Charles, Paul Gillon en Franz en debutanten) die
elk een deel van de tiendelige saga tekenden.
Elk verhaal kan afzonderlijk gelezen worden, maar
ook als onderdeel van één geheel
zowel in de volgorde van deel 1 tot 10 als omgekeerd.
En dat vinden wij dus origineel. Ook al omdat
het totaalopzet van de reeks pendelt tussen een
historische thriller, mystieke zoektochten, liefdesverhalen
en spannende actieavonturen.
Aantal
genomineerde albums van Joseph Béhé:
5/2296
Aantal
genomineerde albums van Frank Giroud:
19/2296
|
|
|
|
Frank
Giroud herinnerde zich goed hoe Régis
Loisel en Laurent Vicomte indertijd gouden bergen
beloofd kregen van uitgeverijen toen ze te kennen
gaven solo hun ding te willen doen na hun respectieve
successen Op Zoek naar de Tijdvogel
en Het Land van Langvergeten. Tegelijk
moesten hun scenaristen Serge Le Tendre en Pierre
Makyo knokken om nieuwe projecten aan de man
te brengen. Na De Tien Geboden echter,
en het immense succes dat eruit voortvloeide,
is het nu eerder de scenarist voor wie de rode
loper werd uitgerold. Daarmee kwam hij op eenzelfde
niveau terecht als Jean Van Hamme (na een reeks
opeenvolgende successen), Xavier Dorison (na
Het Derde Testament) en Eric Corbeyran
(na De Zang van de Vampiers) die Giroud
als voorbeelden nam. |
|
|
Frank
Giroud schreef ondertussen voor meer dan dertig
verschillende tekenaars. In 2002 won hij de
prestigieuze Duitse Max und Moritz-stripprijs
voor Beste Internationaal Scenarist en volgde
daarmee scenaristen op als Pierre Christin,
Alan Moore en Jean Van Hamme. |
|
|
|
|
|
|