Samber 5: Vervloekt Zij de Vrucht van Uw Schoot… door Bernard Yslaire op nummer 1147
 Met dit vijfde deel van Samber begon een nieuw hoofdstuk in de familiekroniek. Het situeert zich negen jaar na de dramatische gebeurtenissen in het vierde deel. Dat komt ongeveer overeen met de tijd die Bernard Hislaire (Yslaire), de eeuwige perfectionist, spendeerde om het vijfde deel af te werken. Hij liet de trouwe fans zeven jaar wachten op een volgende portie "kunst met rood en zwart". Het vierde deel eindigde met de dood van Bernard Samber, laatste mannelijke telg van het geslacht. Maar tegen alle verwachtingen in, overleefde zijn verloofde Julie de beschietingen tijdens de Revolutie en zij bevalt in de gevangenis van een zoontje. De geschifte zus van Bernard, Sarah, neemt het kind onder haar hoede op het landgoed van de Sambers. Julie wordt naar Cayenne verbannen en moet haar kind achterlaten in de klauwen van haar ergste vijand. De jongen wordt Bernard-Marie gedoopt en zal volgens Sarah het roemrijke familieverleden verder zetten.
 
Guust 6/7: Flaters Schade door André Franquin
Dupuis (1977, 2009, SC)

De ingrediënten die van dit album een topalbum maken zijn onder meer een handig picknicktafeltje met een gevaarlijke rode knop, een zelfgefabriceerde raket om wolken te doen regenen, Guust die allergisch is voor het woord "inspanning", een scheikundedoos met verstrekkende gevolgen, een hoop gedoe met diverse ballonnen... en frankfurterworstjes met een abrikozensausje. In gag 449 wordt het infame 'muziekinstrument' de Flaterfoon geïntroduceerd, ook goed voor een resem geslaagde grappen met destructieve gevolgen.

Aantal genomineerde albums van André Franquin: 31/2296
Kwabbernoots portret op de cover dat op de grond valt, wasook symbolisch. Het was het laatste volwaardige gagalbum van Guust waarin hij de jongste bediende onder zijn hoede had. André Franquin stopte namelijk met de reeks Robbedoes en Kwabbernoot. Omdat Jean-Claude Fournier de nieuwe tekenaar was, kon het weekblad Robbedoes geen twee verschillende Kwabbernoot-versies verdragen.
 
In 1968 organiseerde Robbedoes een wedstrijd waarbij de lezers werden opgeroepen om de Flaterfoon na te bouwen. De jury pikte er een winnaar uit die niets minder dan de wagen van Guust Flater won, een echt rijdende replica die werd gemaakt naar de tekeningen van André Franquin. Tussen de inzendingen, die allen op een expo werden getoond, bevonden zich al net zo lelijke gedrochten als het origineel. Een Nederlander presteerde het om een 325 kilo wegend gevaarte met de post aan de redactie te bezorgen. Iemand anders had een volledig in metaal gefabriceerde versie gemaakt met pedalen waarop men kon spelen
 


© De Stripspeciaalzaak 2010