In 1976 was het Jaar van de Vrouw een jaar gepasseerd en er werd veel gepraat over feminisme. Casterman vroeg aan Jacques Tardi om een personage voor een serie te creëren. Hij maakte een balans van striphelden en vond dat er naast een Bécassine, Barbarella en Valentina niet veel stripheldinnen rondlopen. Tardi wilde een heldin creëren die niet als versiering, als love interest voor een held en niet omwille van de erotiek was bedoeld. Hij vond "een heldin die niet om de vijf minuten haar borsten toonde of niet uit de kleren ging broodnodig". Dus zag Isabelle Avondrood het levenslicht. Dat Natasja en Yoko Tsuno de weg al hadden geëffend voor de jongere striplezers vermeldde hij niet. Isabelle Avondrood betekende Tardi's grote doorbraak bij een breder publiek. De reeks was gemoddelleerd naar de krantenfeuilletons van eind negentiende eeuw.

In 2010 kreeg de reeks een filmstaartje met het eerste deel van een geplande trilogie. De Franse filmmaker Luc Besson nam deze taak op zich. Die andere succesvolle Franse regisseur, Jean-Pierre Jeunet (Le Fabuleux Destin de Amélie Poulain), bracht in zijn film Un Long Dimanche de Fiançailles al een kleine hommage aan Isabelle Avondrood. Let bij gelegenheid maar eens goed op de personages in de scène in de Jardin des Plantes. Voor regisseur Jeunet zou Tardi een origineel script schrijven over de Eerste Wereldoorlog. Maar toen trok de regisseur naar de Verenigde Staten om er Alien IV: Resurrection te draaien. Terug in Frankrijk behaalde hij vervolgens roem en respect met Amélie Poulain.