Isa is het sleutelpersonage van de reeks. François Bourgeon wilde Hoël wel belangrijker maken, maar hij was eigenlijk niet in hem geïnteresseerd. Zonder antipathiek te zijn, heeft hij geen enkele opvallende karaktertrek. Mary daarentegen is wat lichtvoetiger en dromeriger. Daarin vult ze Isa aan. Dat in Bourgeons reeksen de vrouwelijke personages het zeel naar zich toetrekken, is een erfenis van zijn werk voor de meisjesbladen Lisette en Djin. Uit gewoonte maakte hij toen gebruik van veel vrouwelijke hoofdpersonages. De scenario's die hij kreeg voorgelegd, waren van de hand van vrouwen en dat speelde ook mee. Dat hij daarbij ook nog sensualiteit kon uitspelen, schonk 'm voldoening.

Een tweede reden voor de vrouw als hoofdrolspeelster is dat de avonturen die François Bourgeon ze laat beleven vaak heftig en gewelddadig zijn en zich afspelen in warrige tijdsperioden. De verfrissende blik van een vrouw op deze situaties is een uitdaging voor Bourgeon als scenarist. Een vrouw geeft volgens hem eerder en scherper haar kritiek op geweld en vernietiging om haar heen. Als brenger van nieuw mensenleven staat ze zelf dichter bij het leven en hecht ze daar veel waarde aan. Tegenover allerlei zaken als slavernij, het leven op zee en oorlog stelt ze zich veel menselijker op. Via Isa en Mary (De Kinderen van de Wind), Mariotte (De Gezellen van de Schemering), Cyann en Nacara (De Cyclus van Cyann) is Bourgeon in staat om het menselijke of onmenselijke van een situatie te benadrukken.