|
|
Isabelle
door Jean-Claude Servais op nummer 1103
Isabelle de Linnières is de dochter
van een heer en moet daarom haar plaats kennen. Zo moet
ze in de slottoren blijven om een blanke huid te behouden
als teken van adel. Ze moet ook leren een dame te worden,
want ze is op haar veertiende aan heer Anselmus van
Montjoie beloofd. Maar Isabelle zwerft het liefst door
de natuur, dromend van een toekomstige Grote Liefde.
En die komt ze op zekere dag tegen in de gedaante van
Quintijn, ongebonden troubadour en stroper. Het is een
onmogelijke liefde, tenzij de fee van het meer zich
ermee bemoeit, tot hun geluk... of ongeluk. Kortom,
opnieuw een wondermooi sprookje van Jean-Claude Servais. |
|
|
|
|
|
Suske
en Wiske 67: De Poenschepper door Willy
Vandersteen
Standaard Uitgeverij (1967, SC)
Lambik heeft geïnvesteerd in een bedrijf
dat failliet is gegaan en nu is hij al zijn geld
verloren. Als hij plots een hoopje bankbiljetten
ziet zweven, gaat hij er als een gek achteraan
en komt hij terecht bij Belzabel en Mazoetan die
hem dwingen een contract te tekenen. Lambik wordt
een groot zakenman in het buitenland en herkent
zijn vrienden niet meer als die hem bezoeken.
Wat is er met Lambik aan de hand? Wordt hij ooit
weer de goeierd zoals we hem kennen? Onze vrienden
doen in elk geval alles om hun Lambik terug te
krijgen, al moeten ze daar heel wat gevaren voor
doorstaan.
Aantal
genomineerde albums van Willy Vandersteen: 67/2296 |
|
|
|
De
albums in de blauwe reeks bestonden al eerder
in kleur, maar in de rode reeks was De Poenschepper
in 1967 het eerste album dat volledig in kleur
verscheen. Op de achterkant deed de menselijke
piramide met Jerom als steunbeer zijn intrede.
De nummering van de reeks liep vanaf dit nummer
gewoon door. Oudere verhalen werden in de meeste
gevallen hertekend en kregen een nieuw, niet-chronologisch
nummer. |
|
|
"De
Poenschepper is een populaire titel. Dan
zie je de jeugd lachen", was de uitspraak
van een zeer grappige Surinaamse bibliothecaris
uit 2005. Hij leidde een tv-ploeg rond van Man
Bijt Hond in zijn bibliotheek waar vooral
de reeks Suske en Wiske erg in trek
is. Hij beweerde dat geen enkele Surinamer Suske
en Wiske NIET kent. De bovenmatige populariteit
van De Poenschepper moeten we zoeken
in het plaatselijke dialect. Een "poen"
is namelijk een ander woord voor een vagina. |
|
|
|
|
|
|