 |
|
Schipbreuk
in de Tijd 2: De Golvende Dood door Paul Gillon + Jean-Claude
Forest op nummer 1102
In het jaar 3000 wordt Chris door de aardse
autoriteiten uit een kunstmatige slaap gewekt. Hij lag
zowat duizend jaar in een klein ruimtestation dat zich
in een orbit rond het zonnestelsel bewoog. Chris is
nu niets minder dan de hoop van de mensheid die door
de Golvende Dood, een verschrikkelijke besmetting door
buitenaardse sporen, wordt bedreigd. Buiten dit probleem
denkt Chris ook aan de jonge vrouw met wie hij samen
in slaap werd gebracht en die hij nu wil terugvinden.
Schipbreuk in de Tijd mag dan wel een sf-stripklassieker
zonder weerga zijn die onlangs nog volledig werd opgepoetst
en ingekleurd voor een Franse heruitgave, in het Nederlands
werd het laatste deel helaas nooit vertaald. |
|
|
|
 |
| |
 Samoerai
2: De Zeven Bronnen van Akanobu door Frédéric
Genêt + Jean-François Di
Giorgio
Daedalus (2008, SC)
Het tweede deel van Samoerai loopt gewoon
verder alsof er geen albumonderbreking was. En
toch eindigde Het Hart van de Profeet met
een spanningsboog die lang nazinderde. Natsumi,
het meisje dat de aartsmoeilijke puzzel oploste,
viel op het laatste moment in handen van de mannen
van Akuna. Zoals te verwachten viel, weet Natsumi
te ontsnappen, maar dit is pas het begin van de
problemen. Akuna heeft namelijk een wapen ontdekt
om de keizer van de troon te stoten. Samoerai
Takeo is eigenlijk op zoek naar zijn broer, maar
wordt als toevallige passant meegesleurd in deze
rollercoaster van gebeurtenissen.
Aantal
genomineerde albums van Frédéric
Genêt: 2/2296
Aantal genomineerde albums van Jean-François
Di Giorgio: 3/2296 |
|
|
|
| Na
enkele teken-, illustratie- en kunstopleidingen
begint de in Brussel geboren Frédéric
Genêt in 1999 met het geven van tekenlessen.
Ondertussen maakt hij illustraties voor diverse
reclamebureaus, universiteiten en overheidsinstanties.
Vanaf 2002 kleurt hij nu en dan iets in voor
het weekblad Spirou. Met zijn goeie
vriend en ex-stripleraar Jean-François
Di Giorgio begint in 2005 het avontuur van Samoerai
bij de Franse uitgever Soleil. Daar net vóór
was er nog een gemeenschappelijk debuut met
Mygala bij uitgeverij Nucléa
dat later door Soleil werd opgepikt. |
|
|
| Fransman
Jean-François Di Giorgio besliste na
het opstarten van de detectiveserie Munro
voor Griffo (later André Taymans) om
te verhuizen naar Brussel waar hij hoopte zijn
schrijfcarière defintief van de grond
te krijgen. Dat lukte aardig bij Le Lombard
waarvoor hij onder meer De Gekken van Monk
en Dorpsverhalen, beide voor tekenaar
Benoît Roels, en uiteraard Shane
voor Paul Teng creëerde. Voor Casterman,
Alpen, Nucléa en tot slot Soleil schreef
hij nog meer series. |
|
|
|
|
|
|
