Na een universitaire studie politieke wetenschappen aan de Sorbonne in Parijs verkaste Pierre Christin begin jaren 1960 naar de universiteit van Salt Lake City in de Verenigde Staten om er colleges Franse literatuur te verzorgen. Hij onmoette er opnieuw zijn jeugdvriend Jean-Claude Mézières die hij in de lagere schooltijd leerde kennen. Het is door hem dat Christin in de strip werd geïntroduceerd. Nog vóór zijn verhuis deed hij al vertaalwerk, bedreef journalisme... en was een jazzpianist.

Naast strip en illustratie is film een grote liefde van Enki Bilal. Hij ontwierp het monster uit Michael Manns The Keep, zat aan de tekentafel voor The Name of the Rose, maakte filmaffiches voor Mon Oncle Amérique en La Vie Est un Roman (1982) van Alain Resnais en ontwierp ook decors voor deze laatste film door ze te tekenen op glasplaten in plaats van te werken met het nieuwerwetse blue of green key. Er was ooit sprake van een filmadaptatie van De Falangisten van de Zwarte Orde, maar dat ging dus niet door. Bilals eigen film Bunker Palace Hotel werd gedraaid in Moskou en is naar zijn eigen omschrijving een kruising tussen De Jacht en Lady in Blue.