|
|
Isabel
7: Het Orakel van Delft door Will + André Franquin
/ Yvan Delporte op nummer 1068
De auteurs hadden fantasie te over bij het
schrijven en tekenen van de reeks Isabel. Een
van de beste vondsten was de blauwkleurige wereld zoals
het bekende porcelein van Delft. Will maakte er ook
een van de mooiste vondsten van. |
|
|
|
|
|
Exterminator
17 door Enki Bilal + Jean
Pierre Dionnet
Oberon (1980, HC) / Big Balloon (1988, SC), collectie
Strip Pocket / Oog & Blik (2003, HC)
De androïde Exterminator 17
is een ongelooflijk geavanceerd product van een
toekomstig tijdperk, bijna gelijk aan een mens,
een vechtmachine met emoties. Maar Exterminator
17 is meer. Hij heeft niet alleen gevoelens, hij
is niet alleen een perfecte strijder, hij heeft
ook overlevingsdrang. Uiteraard was dat niet de
bedoeling. En het is dan ook niet voor niets dat
de mensen besloten de Exterminatoren 17 voorgoed
uit te schakelen want hoezeer een androïde
ook het evenbeeld van zijn schepper dient te zijn,
hij mag niet gelijk aan hem zijn. Exterminatior
17 van zijn kant heeft het doel opgevat de zijnen
te bevrijden.
Aantal
genomineerde albums van Enki Bilal: 11/2296
Aantal genomineerde albums van Jean Pierre
Dionnet: 3/2296 |
|
|
|
Hoewel het vóór de herdruk van
Oog & Blik in 2003 lange tijd een praktisch
onvindbaar album was, vond Enki Bilal het verhaal
van Exterminator 17 maar niets. Oorspronkelijk
was het verhaal bedoeld voor tekenaar Nathan
met een voorpublicatie in het toen net mede
door Jean Pierre Dionnet en Mœbius opgerichte
blad Métal Hurlant. De eerste
tien pagina's geloofde Bilal sterk in het verhaal,
maar plots haakte hij af. Beide karakters waren
onverenigbaar, zo stelde hij het. Zonder al
te veel enthousiasme heeft hij de strip afgemaakt,
maar hij besliste wel dat hij voor een sf-verhaal
nooit meer zou samenwerken met een scenarist.
Métal Hurlant vond hij al snel
verzanden in een blad met snobistische pretenties.
Het herkauwde trends en nieuwe stromingen. Bilal
had niet het gevoel daarin te kunnen functioneren.
In een vervolg met De Trilogie van Ellis
uit 2008 had hij dus geen zin. Toch was hij
zo attent om ten minste de covers van de albums
met een tekening te voorzien. Exterminator
17 was dan plots het eerste deel van de
trilogie waarvan deel 2 en 3 bij Casterman verschenen
en werden getekend door Igor Baranko. |
|
|
Naast
scenarist was Dionnet ook filmproducer en -distributeur
en tv-presentator. Als presentator versloeg
hij een aantal belangrijke popevenementen waaronder
Michael Jacksons Victory Tour. Op het
einde van de jaren 1980 kwam hij bij de Franse
poot van Canal+ terecht. Gedurende achttien
jaar leidde hij tot 2007 in Cinéma
de Quartier elke week zeldzame films, klassiekers
en onbekende films uit de jaren 1950 tot 1970
in het populaire genre in. Voor dezelfde betaalzender
was hij eveneens de presentator voor Quartier
Interdit, net zoals Jan Verheyens De
Nacht van de Wansmaak een programma over
bizarre, gore en groteske films. Sinds 2002
bestiert Dionnet zijn eigen filmlabel DES FILMS.
Onder dit label distribueert hij in Frankrijk
en elders in Europa veelal Aziatische films
waaronder die van Takeshi Kitano, Hayao Miyazaki,
Shinya Tsukamoto, enzovoort. Vele van deze films
raakten geselecteerd voor de festivals in Cannes
en Venetië. Als (uitvoerend) producent
werkte hij mee aan films van onder andere Fruit
Chan, Olivier Dahan, Takashi Miike, Marc Caro
en Michelle Yeoh. |
|
|
|
|
|
|