Aquablue 1: De Blauwe Planeet door Olivier Vatine + Thierry Cailleteau op nummer 1060
Eva en Heinrich Morgenstern zijn passagiers van het ruimteschip Witte Ster. Door een ongeluk wordt het hun graf. Hun zoontje Wilfried kan mede dankzij de robot Cybot ontkomen en acht jaar later belandden ze veilig en wel op Aquablue. De plaatselijke bevolking ziet in Wilfried een god en herdopen hem tot Nao. Tezelfdertijd wil de Aardse firma Tevec Aquablue inlijven om er generatoren neer te poten. En laat nu net de leiders van die firma bloedverwanten van Nao zijn. De strijd om Aquablue en de erfenis van Heinrich Morgenstern kan beginnen. Vandaag is Aquablue (toch zeker de eerste cyclus) een sf-klassieker te noemen, een milieubewuste dan nog.
 
De Fotograaf 1 door Emmanuel Guibert / Didier Lefèvre / Frédéric Lemercier
Dupuis (2003, HC), collectie Vrije Vlucht

In het eerste deel van De Fotograaf vertelt Didier Lefèvre over zijn reis in 1986 naar Afghanistan. Dat land heeft hard te lijden onder de oorlog met de Sovjet-Unie. Samen met enkele leden van Artsen Zonder Grenzen probeert de persfotograaf via Pakistan het hard getroffen land stiekem binnen te geraken. Lefèvre vertelt het verhaal met woord en beeld. Zijn gedetailleerde zwart-witfoto’s, die het album illustreren, contrasteren mooi met de minimalistische, maar kleurrijke tekeningen van Emmanuel Guibert. Het resultaat is een rustig maar boeiend reisverhaal.

Aantal genomineerde albums van Emmanuel Guibert: 6/2296
Aantal genomineerde albums van Didier Lefèvre: 2/2296
Aantal genomineerde albums van Frédéric Lemercier: 2/2296
Op 30 januari 2007 overleed zeer plots Didier Lefèvre aan een hartstilstand. Daags tevoren werd De Fotograaf 3 nog geprolongeerd op het stripfestival van Angoulême als een 'essentieel' album. Lefèvre werd geboren in 1957 en trok als reporter-fotograaf de wereld rond. Hij schoot reportages in of over Sri Lanka, de Malawi, Cambodja, Ethiopische wereldkampioenen hardlopen, de moedjaheddin voor 1992, Kosovo,... in verschillende broeihaarden, kortom. Zijn trilogie De Fotograaf vergaarde vele prijzen. In juli 2010 pakte het nog een Eisner Award als beste vertaling van een buitenlandse strip. In dezelfde categorie was ook Willy Linthout genomineerd met zijn vertaling van Jaren van de Olifant.
 
In haar hoedanigheid van goodwillambassadrice voor de UNO en UNHCR kreeg goede doelmadam Angelina Jolie in 2009 de Engelse vertaling te lezen van De Fotograaf. De Amerikaanse uitgever First Second Books publiceerde haar commentaarstukje op de eigen website. Dat luidde als volgt: "Met de aangrijpende herinneringen van een fotograaf neemt De Fotograaf je mee op een adembenemende tocht langs het beste en het slechtste dat de mensheid in tijden van oorlog te bieden heeft. Bij het omslaan van de pagina's begrijpt de lezer wat het voor een oorlogsvluchteling betekent om alles te verliezen, om bergen te beklimmen om iemand te helpen die je nooit ontmoette, om de intense verantwoordelijkheid te voelen van iemand die als enige persoon de laatste momenten van een kind meemaakt. Plots lijkt Afghanistan, een ver land met een vreemde cultuur en een moedig en veerkrachtig volk, veel dichter te liggen, lijkt het vertrouwelijker en menselijker. Ik hou van dit boek."
 


© De Stripspeciaalzaak 2010