|
|
De
Argonautjes 1: Het Orakel van Delphi door Dick Matena
+ Lo Hartog van Banda op nummer 1039
In de betere stripweekbladtijden bood het
Nederlandse Pep het beste van twee werelden:
de betere buitenlandse strips zoals Blueberry
en Asterix en het betere werk van Nederlandse
auteurs. Met De Argonautjes tekende Dick Matena
zijn eerste, duidelijk door Asterix geïnspireerde
strip na zijn periode bij Marten Toonder. Voor de grappen
en de rgollen en spannende avonturen zorgde Lo Hartoig
van Banda. Het onderwerp: de Griekse myhologie. De hoofdpersonages:
Castor en Pollux, twee zonen van de befaamde Argonauten
(van Jason en de Argonauten). |
|
|
|
|
|
Muchacho
2 door Emmanuel Lepage
Dupuis (2006, HC), collectie Vrije Vlucht
Gabriel de la Serna is een jonge
novice die eind jaren 1970 in het door burgeroorlog
verscheurde Nicaragua de opdracht krijgt om in
een klein bergdorpje de plaatselijke kerk van
een gepaste muurschildering te voorzien. Al snel
komt de jonge Gabriel, kind uit een vooraanstaand
gezin, in contact met de rebellenbeweging en hun
communistische idealen. Hij ligt ook in de knoop
met zijn emoties en tracht door de kunst zijn
dilemma's te overstijgen. Toch komt hij ongewild
terecht in de wereld van de guerilla's, een wereld
waaruit hij niet kan en wil ontsnappen. In dit
afsluitende deel volgen we Gabriel tijdens een
vluchtpoging, samen met enkele andere guerillero's.
Aantal genomineerde albums van Emmanuel Lepage:
6/2296 |
|
|
|
Tien
jaar na datum wordt Emmanuel Lepage nog steeds
aangesproken op de homoseksuele outing van het
hoofdpersonage in Névé.
Lezers reageerden hier ofwel positief als negatief
op. Hoe dan ook viel het als een verrassing
uit de kast. Velen voelden zich daardoor verraden.
Ze vereenzelfigden zich vier albums lang met
een personage dat dan plots een homo bleek te
zijn. De auteurs poogden via de reeks een beetje
de vraag "En wat als jij plots ook homoseksuele
neigingen zou krijgen?" te stellen aan
hun lezers. Zouden ze zich dan ook gedragen
als monsters door anderen terecht te wijzen?
Toch zouden sommige reacties van zijn publiek
Lepage ook versteld doen staan. Op een signeersessie
in het Canadese Montréal kwam een man
hem vertellen dat zijn kameraad zijn eigen zoon
zou neerschieten als hij een homo zou zijn.
Lepages lezeressen daarentegen zijn er ontvankelijker
voor. Van verschillende van hen weet hij dat
ze de reeks soms kopen voor of uitlenen aan
een vriend die zich vragen stelt over zijn geaardheid. |
|
|
Op
zijn twintigste leerde Emmanuel Lepage wat écht
reizen is, alleen, geconfronteerd met zijn angsten
en beperkingen. Zes maanden later zat hij al
in Indië voor drie zeer intens beleefde
maanden. Ook in Argentinië, Peru, Brazilië,
Equator, Costa Rica, Panama, Bolivië, Chili,
Thailand, Hongkong reisde hij alleen voor een
trip van negen maanden. In Nicaragua werden
al zijn spullen gestolen. Hij moest terugkeren
naar Frankrijk, volledig uitgeput en met heuppijn.
De geplande reis naar Laos, Cambodja en Vietnam
kon hij niet uitvoeren. Vandaag, met twee kinderen,
zijn zulke lange wereldreizen niet meer mogelijk.
Maar op die eerste wereldreis nam hij wel notities
voor een eigen verhaal en maakte hij tekeningen
die hem konder inspireren voor het latere tweeluik
Muchacho. |
|
|
|
|
|
|