|
|
Michel
Vaillant 12: De Ridders van Königsfeld door Jean
Graton op nummer 1027
De race op de Duitse Nurburgring nadert. Michel
Vaillant en meerdere van zijn collegapiloten worden
uitgenodigd door dokter Spangenberg, een grote wagensportfan.
Maar dan verdwijnt de ene kampioen na de andere. Een
meeslepend, duister verhaal vol mysterie volgt en menig
lezer zag wel wat in de Gabrielle Spangenberg, de dochter
van dokter Spangenberg. |
|
|
|
|
|
Bone
1: Weg uit Boneville door
Jeff Smith
Les Editions Lambiek (1996, SC) / Silvester (2008,
HC)
De drie neven Bone moesten vluchten
uit Boneville na een door pruimentaart verziekte
picknick, georganiseerd door de verschrikkelijk
opvliegende Phoncible "Phoney" P. Bone
die het ambt van burgemeester ambieerde. Smiley
Bone neemt alles veel luchtiger op, te luchtig
zelfs. Fone Bone is het lijdend én ondernemend
voorwerp rond wie alles draait. De drie zitten
in hetzelfde schuitje: verdwaald in een voor hen
onbekend landschap. Op de koop toe worden ze door
een sprinkhanenzwerm uit elkaar gerukt. Fone ontmoet
achtereenvolgens een rustige rode draak, het piepkleine
insect Ted, monsterlijke en oerdomme rattenbeesten,
de vriendelijke knaagdierenfamilie Possum, het
mooie meisje Thorn op wie hij op slag verliefd
wordt en haar koeienracende oma Ben. Elk van deze
personages zal nog een belangrijke rol vertolken
in het leven van Fone Bone en het voortbestaan
van de Vallei.
Aantal genomineerde albums van Jeff Smith: 4/2296 |
|
|
|
Silvester
waagde in 2008 de gok om Bone na een
vroegtijdige poging in 1996 door Lambiek in
vertaling te brengen, in kleur deze keer en
in negen te verschijnen uitgaven. Deel 1 is
inmiddels herdrukt door Silvester. Het wereldwijde
succes bestaat dus ook in vertaling. |
|
|
De
karaktertjes van de Bones doen denken aan de
Ducks van Carl Barks, een grote inspiratiebron
van Jeff Smith. Verschillende eigenschappen
van Donald, Dagobert en andere Duck-telgen herkennen
we wel in de drie neven. Barks is ook de man
van het grote avontuur voor wie geen zee te
diep, geen berg te hoog of geen land te exotisch
was om er de Duck-familie op af te sturen. Die
onbegrensdheid concentreert Smith in de Vallei
waarin alles zich afspeelt en waarvan je een
kaart vindt op de schutbladen. Het is in dit
soort vastgelegde locaties dat een andere referentie
past, die van Tolkiens The Lord of the Rings.
Vooral in latere delen zal die meer op de fantasy
gerichte invloed nadrukkelijker aanwezig zijn. |
|
|
|
|
|
|