|
|
Comanche
8: De Sheriffs door Hermann + Greg op nummer 932
Comanche en haar medewerkers helpen een boer
zijn afgebrande ranch weer op te bouwen. Er komen zes
mannen opdagen. Ze zijn de sheriff van de dorpen die
door een bandietenbende zijn geplunderd en ze nodigen
Red Dust uit om hen op hun strafexpeditie te vergezellen.
Op het einde van dit album komt voor Comanche de loutering
nadat ze in de vorige verhalen proefde van het rijkere
burgerleven. Dust, die de sheriffs meer dan een handje
hielp, staat erbij wanneer Comanche haar spijt betuigt,
haar dankbaarheid uit en haar schuld belijdt. Ze beseft
nu de waarde van het leven en de onbenulligheid van
welvaart. Er is niet meer dan een moralistisch antwoord
van Dust nodig om van de hereniging na praktisch twee
volledige verhalen een min of meer happy end te maken. |
|
|
|
|
|
Sin
City 1: Een Wreed Vaarwel door Frank Miller
De Vliegende Hollander (2009, SC)
Marv is een enorme kolos vlees en spieren, gezegend
met een klein hoopje hersens. Op een nacht had
hij letterlijk hoerengeluk. Niemand minder dan
dé Goldie had hem uitgekozen om het bed
te delen. Wist hij veel dat ze enkel uit was op
zijn bescherming. Helaas... Marv was te dronken
om alert te blijven. Na een gelukzaligheidslaapje
op het hartvormige bed lag de prostituee mooi
te wezen naast onze voormalige bajesklant. Alleen
was ze vermoord. Door wie? Waarom? Hoe? De reus
wist het niet. Hij wist alleen dat hij de ideale
verdachte was. 'Domme, daar was de politie al.
Nu was het duidelijk. Hij was genaaid!
Aantal genomineerde albums van
Frank Miller:
10/2296 |
|
|
|
Hoewel
dit eerste deel al dateert uit 1991 (en op het
moment van de wedstrijd die tot deze top leidde
nog niet was vertaald) blijft deze strip ook
vandaag overeind. Het kon anders uitgedraaid
zijn. Begin jaren 1990 moest Frank Miller immers
niets meer bewijzen. Zijn The Dark Knight
Returns over een bezadigde vijftigjarige
Batman die zich weer in zijn pak wringt, werd
terecht bejubeld dat het niet schoon meer was.
Miller had in één keer comics
acceptabel gemaakt voor volwassenen. Zijn grafische
stijl kensschetst zich vooral door de kunst
van het weglaten. |
|
|
Met
Sin City koos Frank Miller niet meteen
voor het snelle succes. Doorheen de jaren werd
dat succes bestendigd met onder meer een resem
Eisner Awards, een action figure van Marv die
op een elektrische stoel zit te sidderen en
een eerste film van Roberto Rodriguez als regisseur,
Miller als coregisseur en Quentin Tarantino
als special guest director. |
|
|
|
|
|
|