De Hemel boven Brussel 2: ...[na afloop] door Bernar Yslaire op nummer 913
Slot van het tweeluik met passages die met enige schroom kunnen gelezen worden. De Brusselse Marokkaanse Fadya verbergt onder haar T-shirt met No War erop een gordel vol explosieven. Ze ontmoette in deel 1 Erwin Engell Stern, een heuse engel, met wie ze een paar explosieve climaxen beleeft.
 
Peter Pan 2: Opikanoba door Régis Loisel
Oranje / Blitz (1992, SC+HC), collectie Delta / Arboris (2002, SC+HC)

Straatjongen Peter werd door het elfje Tinkelbel opgehaald in Londen en meegenomen naar een geheimzinnig eiland vol mythologische figuren dat belaagd wordt door een gevaarlijke piraat. Peter moet de eilandbewoners redden, al heeft niemand er een idee van hoe. Door een foutje bij de landing komt Peter op het piratenschip terecht en maakt kennis met de zeerovers. Het piratenleven spreekt hem aanvankelijk wel aan en hij besluit op het schip te blijven. Tijdens een expeditie aan land proberen de eilandbewoners Peter in handen te krijgen, maar het enige resultaat is dat hun aanvoerder Pan door de piraten gevangen genomen wordt. Een tweede expeditie loopt uit op een dramatisch fiasco als een deel van de groep terechtkomt in het gevreesde Opikanoba.

Aantal genomineerde albums van Régis Loisel: 14/2296
Régis Loisels favoriete scène uit Opikanoba is het spel tussen Mug en Haak en dan vooral het oversnijden van de keel van een van de piraten. De beweging zit hier goed. Loisel wilde hier erg precies in zijn zodat de lezer de baan van het lemmet kon volgen in de lucht en langs zijn keel. Op diezelfde plaat staat trouwens twee keer dezelfde boot. Loisel heeft de eerste tekening gefotokopieerd en het vlaggetje wat veranderd. Hij kan geen boten tekenen, vindt hij.
 
De mist in dit album doet een beetje denken aan de thriller Mist van Stephen King die in 2008 als film werd uitgebracht. Daarin omhult een mistbui een stad en snijdt alle personen aan frieten. Régis Loisel heeft het gelezen, maar wel lang na het afronden van Opikanoba. De mist is een wederkerend middel in de literatuur om psychologische terreur te zaaien. Het verschil met King is dat Loisel er geen monsters aan verbindt, maar eerder imaginaire angsten die elk van de lezers uit de mist kan laten opdoemen. Voor Loisel is dat ongetwijfeld de oorlogsveteraan zonder armen uit zijn jeugd waar hij bang voor was. Voor Peter Pan betekende zijn grootste angst zijn moeder. Loisel beeldde het uitmuntend uit in een horrorplaat waarin ze het geslacht van een pasgeboren baby afbijt.
 


© De Stripspeciaalzaak 2010