Blueberry 1900 was een geplande spin-off die Jean Giraud zou schrijven voor François Boucq. Het was op een expo van Jean-Claude Mézières in Brussel dat de twee elkaar ontmoetten. Er was sprake van de zoon van Blueberry (die geen grote rol zou spelen) en er kwamen gewelddadige, sjamanistische hallucinaties in voor. Maar dat stootte tegen de borst van Philippe Charlier, de zoon van Jean-Michel die erover waakt dat de westernreeks van zijn vader zijn down to earth-karakter behoudt. Hij stelde zijn veto. Boucq had al voorbereidende schetsen gemaakt. Zijn Blueberry in het jaar 1900 deed denken aan de Franse zeiler Eric Tabarly (die op zee verdween en vijf weken later dood teruggevonden werd nabij Ierland) op het eind van zijn leven. De bedoeling was om Blueberry 1900 in vijf albums te vertellen. Voor Boucq was dat te veel, liever in drie. Kort daarop was het tijd voor een nieuw album van Maankop op scenario van Alejandro Jodorowsky, maar er waren moeilijkheden met Casterman. Na het Maankop-album verhuisden ze naar Les Humanoïdes Associés om er de westernreeks Bouncer voor te stellen, waar het dus werd aangenomen.

Het familiethema speelt een belangrijke rol in zowat alle reeksen van Alejandro Jodorowsky. Jodo kreeg vijf kinderen bij evenveel verschillende vrouwen. Misschien zelfs zes of zeven kinderen. In vroegere tijden bekroop hij alles! Zijn "sensuele lichaam en magnetische persoonlijkheid" (dixit de meester himself) zorgden ervoor dat de vrouwen makkelijk hun benen spreidden (dixit bis). Alvorens de vrouw van zijn leven te hebben gevonden op zijn 78ste heeft hij er vele versleten. Het leeftijdsverschil bedraagt trouwens 45 jaar. Zijn vorige vrouw was ook al 38 jaar jonger. Al zijn erkende kinderen werden artiesten: Adam en Adanowsky maken muziek, Cristobal schrijft therapeutische handboeken, Brontis is een theaterman, enzovoort.