 |
|
Suske
en Wiske 202: Angst op de "Amsterdam" door
Paul Geerts op nummer 883
Achter de opmerkelijk mooi getekende cover
met perkamenten titelband schuilt ook nog eens een prima
verhaal. Anton Watson laat schepen stranden om ze te
plunderen. Hij beschikt over magische krachten waarmee
hij in de ruïne van een kasteel in Hastings drie
gesneuvelde soldaten in verkleinde vorm tot leven gebracht
heeft. Als het wrak van het schip Amsterdam gelicht
wordt, klinken er vreemde stemmen aan boord. Het zijn
de stemmen van de drie betoverde mannetjes, die zich
nog in een kist aan boord bevinden. Kunnen onze vrienden
de hele geschiedenis ontrafelen? |
|
|
|
 |
| |
 Alex
7: De Laatste Spartaan door Jacques Martin
Casterman (1968, SC)
Na een schipbreuk voor de Griekse kust raken Alex
en zijn medeopvarenden gescheiden. Terwijl Alex
bijkomt van de uitputtende gebeurtenis worden
de anderen als slaven afgevoerd naar een verborgen
Spartaanse vesting. Ondanks verwoede pogingen
om zijn makkers te bevrijden, delft Alex het onderspit.
Gelukkig voor hem koestert de Spartaanse koningin
Andrea grote bewondering voor zijn moed en zelfopoffering.
Zij verzoekt de blonde Romein om haar zoon, Heraklion,
als leerling te beschouwen. Hoewel Alex er niet
veel voor voelt, ziet hij zich gedwongen de opdracht
aan te nemen.
Aantal genomineerde albums van
Jacques Martin:
22/2296 |
|
|
|
| Een
van de grootste beloningen voor allle zoekwerk
dat Jacques Martin verrichte, kwam na de reconstructie
van het Griekse fort in De Laatste Spartaan
in 1966. In 1972-1973 ontdekten archeologen
een dergelijk fort en het klopte helemaal met
Martins interpretatie. Dat deed de stripauteur
enorm veel plezier. |
|
|
| Jacques
Martin was een van de eersten die vrouwen in
de strip tekende als prominente hoofdrolspelers,
beweerde hij zelf. Met De Laatste Spartaan
ondervond hij daarbij last. De reacties op de
verliefdheid van de Griekse prinses op Alex
waren onvoorstelbaar: een professor schreef
hem dat zijn zestienjarige zoon gechoqueerd
was en nooit meer Kuifje (waarin het
verhaal in 1965 werd voorgepubliceerd) zou lezen.
|
|
|
|
|
|
|
