 |
|
Toen
We van de Duitsers Verloren door Guido van Driel op
nummer 852
In 1974, de dag na de jammerlijke nederlaag
van de Nederlanders tegen de West-Duitsers op de finale
van het wereldkampioenschap, lopen de knapen Jonas en
Daan elkaar tegen het lijf. Ze kennen elkaar van de
lagere school. Veel van hun respectievelijke vrienden
zijn op vakantie en ze trekken met elkaar op. Kattenkwaad,
het uitbreiden van een verzameling pijpenkoppen, het
beluisteren van cassettenbandjes en een kennismaking
van elkaars territorium houdt hen bezig. Evenals de
dramatische verdwijning van Heleentje Donkers op wie
Jonas een oogje heeft. De gevolgen van dit drama doorbreken
de zomerse verveeldheid in dit album. |
|
|
|
 |
| |
 Casper
en Hobbes: Een Lange Warme Winteravond door
Bill Watterson
Big Balloon (2004, SC)
Compilatiealbum, volledig in kleur met de betere
Sunday pages waarin het iets langer mocht.
Maar nog niet lang genoeg volgens Bill Watterson
in zijn nawoord. Kranten hadden de gewoonte (en
het recht) om het begin van een pagina, waar meestal
de titels werd gezet of een aanloopje naar de
werkelijke gag, eraf te knippen daar waar ze dat
nodig achtten voor de plaatsing van redactionele,
maar eigenlijk grotendeels publicitaire stukken.
Zijn hele actieve carrière lang heeft Watterson
tegen dit systeem gestreden, zonder al te vele
resultaat.
Aantal
genomineerde albums van Bill Watterson: 15/2296 |
|
|
|
| Vooral
in zijn bijdragen voor de zondagskrant verkende
Bill Watterson de mogelijkheden van zijn wekelijkse
gag. Er kon al eens geëxperimenteerd worden
met vormen, lay-out, kleur, kaders, tijd, ritme,
tempo en inhoud door bijvoorbeeld vaker de surrealistische
kant op te gaan. Hij voelde nu eindelijk dat
de strip eruitzag zoals hij het in zijn hoofd
zat. Een van de gags, met een sluipende Hobbes
in het duister, bezorgde Watterson zijn favoriete
titel: Maniakale Moordzuchite Junglekat. |
|
|
| Vóór
Casper en Hobbes tekende Bill Watterson onder
meer een halfjaar lang redactionele strips voor
de Cincinnati Post, in het zicht van
het publiek dan nog. Hij noemde het later een
verschrikkelijke ervaring. Het ontslag dwong
'm wel om opnieuw te bekijken of hij wel was
geschikt om politieke cartoons te maken. Hij
leverde ook bijdragen aan Target: The Political
Cartoon Quarterly. Hij vond alles wel beschouwd
dat hij er nooit echt goed in was geweest. Gelukkig
maar... Calvin (Casper) en Hobbes waren nochtans
genoemd naar respectievelijk John Calvin (een
protestantse hervormer) en de filosoof Thomas
Hobbes als eerbetoon aan het politiek-wetenschappelijke
departement in Kenyon College waar Watterson
school liep. |
|
|
|
|
|
|
