Als negentienjarige publiceerde Laurent Vicomte enkele tekeningen in een plaatselijk dagblad wat hem bijna dadelijk een plaats bij Robbedoes opleverde. Een paar jaar later ontmoette hij Pierre Makyo en samen fabriceerden ze de eerste cyclus van Het Land van Langvergeten. De successen volgen elkaar snel op: meer dan één miljoen verkochte exemplaren en een heleboel artistieke onderscheidingen. Tegen alle verwachtingen in weigerde Vicomte een vervolg van Het Land van Langvergeten te maken en gaf de fakkel door aan Eric Hérenguel. Inmiddels is de reeks in het Frans afgelopen na zestien delen, verdeeld over vier cyclussen getekend door vier tekenaars. Ondertussen werkte Vicomte nog uitsluitend aan Sasmira, een verhaal waarvan hij al jaren droomde, en illustraties.

De Franse uitgeverij Les Humanoïdes Associés ondernam herhaaldelijke pogingen om Laurent Vicomte onder druk te zetten om eindelijk het vervolg van Sasmira te tekenen. De reeks verhuisde van het noodlijdende Les Humanoïdes Associés naar Glénat waar het album werd herdrukt en waarbij opnieuw een aankondiging van het snelle verschijnen van deel 2 volgde. Maar Vicomte gooide de handdoek in de ring en bracht een andere tekenaar in het spel om het tekenwerk voor zich te nemen. Even circuleerde de naam van Philippe Adamov, maar het is uiteindelijk Claude Pelet die deel 2 tekende.