Als vijftienjarige knaap raakte Jean-Philippe Stassen in de Waalse stad Luik in aanvaring met de politie die hem op heterdaad betrapte. Om zijn boete te kunnen betalen, kon hij via een Marrokaanse vriend een betaalde strip in opdracht maken over migratie, zijn eerste stripverhaal. Een jaar later verliet hij Luik en reisde kriskras door Europa. In Parijs ging hij bijvoorbeeld naar de punkconcerten van The Clash waar hij gek op is. Hij trok op met mensen van de punkband en mocht er aan de slag als roadie. Tussen het touren in Frankrijk en onder andere Nederland door experimenteerde hij met graffitti en illustraties voor een muziekblad van een vriendin.

Na twee albums gezamenlijke albums van Jean-Philippe Stassen en Denis Lapière vertrok Stassen opnieuw op reis en spendeerde ruim twee jaar in landen buiten Europa: Senegal, Burkina Fasso, Mali, Algerije en Marroko. Hij kwam er aan de kost in restaurants en bars. Vooral een lange reis in Marroko maakte hem verliefd op het land en het Afrikaanse continent. Liftend door de Sahara werd Stassen eens gedropt langs een piste, midden in de woestijn. Een maand later pas nam iemand de lifter mee. Opnieuw in België zette Stassen een expositie op met gouaches die hij in Noord-Afrika maakte. Denis Lapière was aangenaam verrast en stelde een nieuwe samenwerking voor op basis van Stassens reisverhalen. Het tweeluik Brieven uit de Bar was geboren.