|
|
La
Patrouille des Libellules 3: Requiem pour un Pimpf door
Marc Hardy + Yann op nummer 763
In dit laatste deel van de zéér
satirische reeks wordt werkelijk met elk heilig huisje
gelachen. Scenarist Yann kwam uit een streng religieus,
Bretoens-katholiek nest en gaf zowel Joden, gaullisten,
nazi's, de scouts, Adolf Hitler als Charles De Gaulle
een flinke veeg uit de pan. Dit is zijn eigengereide
blik op de Tweede Wereldoorlog waarin de concentratiekampen
de hoofdlocatie vormen voor dit derde deel. Hij kreeg
er diverse verwensingen en beschuldigingen van racisme
voor. Marc Hardy voelt zich even goed op zijn gemak
bij het tekenen van deze reeks, die na drie delen werd
stopgezet, als voor de doodgraversserie G. Raf Zerk. |
|
|
|
|
|
Thorgal
8 door Grzegorz Rosinski + Jean Van hamme
Le Lombard (1985, 1989, SC+HC)
Een op het gezin van Thorgal na verlaten eiland,
slechts twee personages en een zwijgzame jongen
met groene haren. Meer is er niet nodig om een
ultraspannende, psychologische thriller van een
uitzonderlijk hoog kaliber te maken. In Alinoë
komt Thorgal nauwelijks voor en dragen zoon Jolan
en vrouwlief Aaricia de hoofdrol. Jolan wil erg
graag een vriendje hebben om mee te spelen en
bedenkt er dan maar een. Maar Jolan kent de draagwijdte
van zijn eigen krachten nog niet. Het ingebeelde
vriendje ontpopt zich tot een angstaanjagende,
gevaarlijke vijand op een eiland waar Aaricia
en Jolan niet af kunnen. Bovendien is Alinoë
niet alleen. Het verhaal kent een hoog Stephen
King-gehalte met een crescendo verlopende dreiging
en de witte ogen van het creepy jongetje Alinoë
doen denken aan de kinderen uit de film Village
of the Damned. Maar in zijn oorspronkelijkheid
is het vreemde Alinoë een mooi afgerond
geheel in een reeks van buitengewone klasse.
Aantal
genomineerde albums van Grzegorz Rosinski: 34/2296
Aantal genomineerde albums van Jean Van
Hamme: 65/2296 |
|
|
|
De
groene haren van Alinoë zijn een knipoog
van Jean Van Hamme naar de film Le Garçon
aux Cheveux Verts (De Jongen met de
Groene Haren) van Joseph Losey uit 1948.
De film had discriminatie als thema en raakte
Van Hamme diep als adolescent. |
|
|
De
reeks Thorgal kent pieken en dalen
in de verkoop. Jean Van Hamme weet mindere en
hogere verkopen aan twee factoren: de kwaliteit
van een verhaal en de promotie die Le Lombard
wel of niet voor een album voerde. Bij Alinoë
kwamen beide factoren voor het eerst mooi samen
met een steengoede verkoop als beloning. Sterker
zelfs: Alinoë betekende de finale
doorbraak van de serie. |
|
|
|
|
|
|