Na dit tweede deel verscheen enkel in het Frans het encyclopedische nevenalbum La Clé des Confins. Het was bedoeld om informatie, anekdotes en gegevens over bijvoorbeeld diersoorten met de lezers de delen. Deze info komt niet in de albums voor en heeft eigenlijk ook geen grote rol van betekenis. We leren tevens meer over de jeugd van Cyann, haar moeder en we vernemen meer achtergrondinfo over alles (en veel meer) die de eerste twee albums markeerden. Een nagenoeg compleet lexicon in tekst en illustraties vervolledigt de uitgave uit 1997. Er staan zelfs recepten in!

Het Olhiens alfabet is niet zomaar een fantasie. Het valt te ontcijferen. Er zijn lezers die dat effectief deden en hun resultaten opstuurden naar Bourgeon. Soms stonden er niet veel fouten in, maar er bestaan inderdaad enkele moeilijkheden met dubbelgeplaatste medeklinkers en gearticuleerde klanken die als één symbool worden weergegeven. Volgens afspraak geven Francois Bourgeon en Claude Lacroix de oplossing niet prijs behalve aan enkele ingewijden en zij die de moeite namen om het alfabet te begrijpen. Mocht je zelf een poging willen wagen, pas dan op voor de graffiti in de wijken want daar staan — bewust geschreven — fouten in. Ook de namen in muurinscripties zijn geen honderd procent betrouwbare hulp want het is opgesteld in een afgeleide van het alfabet. De kalligrafie ervan houdt ook al varianten in. Ook een goeie vondst schuilt in de naamgeving: hoe meer O's in de naam en hoe meer naar links van de naam die O staat, hoe belangrijker de drager van de naam is. Hoe dan bijvoorbeerd ilO ten opzichte van Ohl staat, laat zich raden. Er zitten nog wel zo'n spelletjes van Bourgeon in, nergens uitgelegd evenwel, alleen bestemd voor het oog van de puzzelaar.