|
|
De
Kiekeboes 17: Fanny Girl door Merho op nummer 743
Fanny krijgt de kans om in een film van de
beroemde regisseur Max Condé te spelen. Ze merkt
spoedig dat niet alleen op de filmset, maar vooral achter
de coulissen jaloezie, aanslagen, ontvoeringen en corruptie
hoogtij vieren. Volgens een stripwinkelier met meer
dan dertig jaar ervaring betekende dit album de definitieve
doorbraak van de reeks. Daar zal Fanny wel mee de oorzaak
van geweest zijn. |
|
|
|
|
|
Jaguar
1: Het Visoen door Jan Bosschaert + Jean
Dufaux
Casterman (2001, 2002, SC+HC)
Ergens ver weg op een planeet staat midden in
de jungle een Maya-stad bevolkt door Amazones.
In deze vrouwenwereld is er maar één
groep mannen: de priesters. Zij alleen mogen voor
nakomelingen zorgen. De jongens zijn voorbestemd
om in priesterschap te leven en de meisjes in
afzonderlijke genootschappen. Oonah heeft een
tweeling gebaard. Ze laat een van de kinderen
offeren en de andere verstopt ze. Oonah vlucht
samen met haar baby naar het bos waar de conquistadores
onder leiding van de god Sarango haar doden. Zij
nemen haar kind mee en keren terug naar hun basis,
een ruimteschip midden in de jungle. Vreemd genoeg
interfereert deze wereld met onze hedendaagse
wereld.
Aantal
genomineerde albums van Jan Bosschaert: 12/2296
Aantal
genomineerde albums van Jean Dufaux: 58/2296
|
|
|
|
François
Schuiten zei op een dag tegen Jan Bosschaert:
"De strips die je maakt, dat is allemaal
rommel". Schuiten, die toen net zoals Bosschaert
strips publiceerde in het maandblad Wordt
Vervolgd, zag een map met schilderijen
en zei: "Maak op die manier een strip,
dat is nog nooit eerder gedaan" en ook
nog dat het geen zin heeft om schilderijen te
maken. Dus begonnen Marc Legendre en Bosschaert
vol goede moed aan een anderssoortige strip:
Salto Mortale waarvan het eerste album
de werktitel Kalima droeg. Maar in
een map met oude schetsen viel Legendres oog
op reclamevoorbereidende illustraties voor jeansoveralls.
Legendre werd op slag verliefd op een van de
meisjes. Sam was geboren. |
|
|
Het
project Kalima circuleerde bij Standaard
Uitgeverij waar het in hardcover en op groot
formaat moest verschijnen. Maar op verschillende
momenten uitten de auteurs hun twijfels over
de haalbaarheid van de niet-traditionele strip.
Het project stopte na een zevental pagina's.
Bij een Franse uitgever zou het wel haalbaar
zijn. Toevallig had Casterman eind jaren 1990
na een reeks overnames nood aan nieuwe reeksen.
Jan Bosschaert werd gecontacteerd en hij werd
voorgesteld aan Jean Dufaux. Bij een eerste
contact toonde Bosschaert de eerste platen van
Kalima. Dufaux baseerde zijn scenario
op de allereerste prent van dit project. De
start met de scène aan de trap is identiek.
Op het schutblad van de hardcovereditie prijkt
de originele tekening van zovele jaren terug.
Ook de pre-Colombiaanse setting was het idee
van Bosschaert. Het verhaal van Kalima
was een dagboek, bijgehouden door een journaliste
die via opgravingen in een andere, parallelle
wereld terechtkomt. |
|
|
|
|
|
|