|
|
Professor
Bell 4: Promenade des Anglaises door Hervé Tanquerelle
+ Joann Sfar op nummer 734
Excentriek. Dat is het minste wat je kan zeggen
van Professor Bell. Chirurg, naturalist, scheikundige
maar bovenal teratoloog, een specialist in monsters.
En freaks loopt deze antipathieke versie van Mick Mac
Adam genoeg tegen zijn gedrogeerde lijf: tongzoenende
zombies, minimensjes in sprietatoomflessen en siamese
tweelingen met een huishoudelijke ruzie. En toch lijkt
alles zo normaal. Als een echte Sherlock Holmes lost
hij elke zaak feilloos op. Onderweg fijntjes een mentale
rotzooi van jewelste achterlatend. |
|
|
|
|
|
Een
Avontuur van Luitenant Blueberry 15: Ballade voor
een Doodskist door Jean Giraud + Jean-Michel
Charlier
Dargaud (1977, 1978, SC+HC)
Verschillende partijen hebben hun oog laten vallen
op de goudschat van de vroegere Mexicaanse keizer
Maximiliaan. Zo ook de confederalen, kolonel Lopez,
commandant Vigo (in opdracht van president Juarez),
Trevor (de op Chihuahua Pearl verliefde schavuit
die als enige de bergplaats van de schat wist
en om die reden door luitenant Blueberry werd
bevrijd), Chihuahua Pearl zelf natuurlijk en de
vroegere federale soldaten Finlay en Kimball.
Blueberrry, zijn kornuiten Red Neck en Jimmy McClure
en Chihuahua Pearl trokken zich terug in een grote
grot zonder wapens en paarden. Ze zijn zich van
geen kwaad bewust over de verradersrol die Finlay
en Kimball zullen vervullen.
Aantal
genomineerde albums van Jean Giraud: 37/2296
Aantal genomineerde albums van Jean-Michel
Charlier: 40/2296 |
|
|
|
Je
merkt er niets tot bitter weinig van, maar eigenlijk
zijn de meeste Blueberry-albums niet
volledig. De paginagrote introductiepagina's
die in Pilote het vorige verhaal samenvatten,
werden nooit in album opgenomen. De belangrijkste
reden kwam doordat die ene of twee pagina's
het album te lang zouden maken voor druk. Van
Ballade voor een Doodskist bestaat
eveneens een nooit in album uitgegeven introductieplaat
waarin op de voorgrond een verwaarloosd kerkhof
staat met op de achtergrond een rotsmassief. |
|
|
De
cover van dit album komt sterk overeen met een
scènefoto uit de westernfilm The
Searchers met John Wayne. Morris en André
Franquin stalen in hun beginjaren ook wel eens
foto's uit de vitrines van de bioscoop die ze
frequenteerden. Zo legden ze een documentatiebiliotheek
aan met filmfoto's. Jean Giraud is van geen
kleintje vervaard om voor zowat al zijn strips
foto's klakkeloos na te tekenen. |
|
|
|
|
|
|