|
|
Eric
de Noorman 1: De Reis naar Atlantis door Hans G. Kresse
op nummer 721
Naast het Atlantis-verhaal van Blake en
Mortimer op deze pagina prijkt door een gelukkig
toeval het albumpje De Reis naar Atlantis.
Dit goedkoop op krantenpapier uitgegeven album was de
allereerste Vlaamse stripuitgave die de reeks Eric
de Noorman opende hoewel het verhaal in Het
Laatste Nieuws (nog vóór er sprake
was van een Nederlandse voorpublicatie) wel het nu meer
gangbare De Steen van Atlantis heette. Het
verhaalidee van een viking die in de mythologische wereld
van Atlantis verzeild raakt, kwam van Kresse en zijn
toenmalige werkgever Marten Toonder. De steen van Atlantis
is eigenlijk niet meer dan een variant op de nucleaire
energie die al in zoveel Amerikaanse comics als thema
is behandeld. Het duurde niet lang tot Kresse het sf-gedoe
(met zelfs atoompistolen en vliegtuigen) achter zich
liet en voor een meer realistische aanpak koos. Met
succes. |
|
|
|
|
|
De
Avonturen van Blake en Mortimer 7: Het Raadsel
van Atlantis door Edgar-Pierre Jacobs
Le Lombard (1957, 1965, 1970,
1983, SC+HC), Lombard Collectie (1957, 1965)
/ collectie Gouden Klassiekers (1983) / Dargaud
(1988, SC) / Uitgeverij Blake en Mortimer (2002,
SC)
Ook op vakantie op het lieflijke eiland Sao
Miguel kan professor Mortimer zijn ware aard
van speurneus en avonturier niet opbergen. Volgens
oude verhalen is het eiland een uit zee stekende
bergtop van het mythische eiland Atlantis. In
een van de kloven van de vulkanische vallei
Furnas vindt Mortimer sporen en contacteert
zijn vriend Blake. Samen zullen ze afdalen en
het raadsel van Atlantis ophelderen.
Aantal
genomineerde albums van Edgar-Pierre Jacobs:
8/2296
|
|
|
|
Edgar-Pierre
Jacobs zag het helemaal zitten met zijn verhaal
waarin ufo's een belangrijke rol zoudne vervullen,
nu eens niet van buitenaardse oorsprong, maar
van ondergrondse. Maar toen hij vernam dat Willy
Vandersteen het Suske en Wiske-verhaal
De Gezanten van Mars in voorbereiding
had, gooide perfectionist Jacobs prompt de koers
van zijn verhaal om, hetgeen te merken is: het
sfeervolle, intrigerende begin verandert plotsklaps
van toon |
|
|
Het
Raadsel van Atlantis vertoont gelijkenissen
met Reis naar het Middelpunt der Aarde
uit 1865 van Jules Verne
die Edgar-Pierre Jacobs enorm bewonderde. Grotten,
ondergrondse laboratoria, geheime basissen en
rioleringen... Jacobs hield er een bijnaam als
L'Homme des Souterrains (De Man
van de Onderwereld) aan over. In zijn autobiografie
Un Opéra de Papier staat een
mogelijke verklaring voor deze fascinatie. Op
twee- of driejarige leeftijd speelde hij op
de binnenplaats van zijn ooms huis en viel door
een vermolmd deksel in een oude put van meer
dan zeven meter diep. Hij bleef er een half
uur ontredderd zitten vooraleer iemand hem uit
de nauwe put kon helpen. |
|
|
|
|
|
|