 |
|
De
Oorlog van de Sambers: Hugo & Iris 2: Hefst 1830
door Jean Bastide / Vincent Mézil + Bernard Yslaire
op nummer 704
Deze eerste prequelcyclus van Samber
heeft de ontmoeting en de verdere relatie van Hugo Samber
en de veeleisende actrice annex courtisane Iris, de
vrouw met de mysterieuze rode ogen, als onderwerp. De
Oorlog van de Sambers is onversneden drama van
een hoog en appetijtelijk, literair niveau. Voor de
prentjes bij de tekst zorgt een uitzonderlijk getalenteerd,
jong, Frans tekenaarsduo dat à la Stanley Kubrick
voor diens film Barry Lyndon alle onnatuurlijke
licht weert. Er wordt optimaal gebruik gemaakt van een
flauw daglicht, de sombere schemer en flakkerend kaarslicht.
Ja, die belichting is een kenschetsende eigenschap van
Jean Bastide en Vincent Mézil. De stemmige, melancholische
sfeer is een ondersteuning voor de scènes die
Bernard Yslaire voor hen bednekt. |
|
|
|
 |
| |
 Durango
1: Sterven als een Hond in de Sneeuw door
Yves Swolfs
Uitgeverij Archers (1981, 1984,
SC+HC), Collectie Wild Wild West / Dargaud (1988,
SC) / Arboris (1998, SC+HC)
Een wanhoopsbrief van zijn broer Harry overhaalt
Durango naar White Valley af te zakken. Daar
zwaait de oppermachtige senator Howlette de
plak. Zijn terreurbewind heeft al een groot
aantal onschuldige slachtoffers geëist
en de burgers beginnen te beseffen dat dit geweld
alleen met nog meer geweld kan bestreden worden.
Durango is daar de geknipte man voor.
Aantal
genomineerde albums van Yves Swolfs: 21/2296
|
|
|
|
In het blad Le 9e Rêve van Sint-Lucas
publiceerde Yves Swolfs tijdens zijn schoolperiode
al een westernkortverhaal. Na het behalen van
zijn diploma waagde hij zich in 1979 aan zijn
eerste volwaardig album: Durango. Een
geijkte omweg via kortverhalen in Kuifje
of Robbedoes sloeg hij dzaarmee glansrijk
over. De gewelddadige reeks werd een instantsucces
bij Archers. Het eerste deel raakte in één
week volledig uitverkocht. Minder bekend is
dat een jaar vóór het eerste album
van Durango, een eerste versie verscheen
in de Franse collectie Sexstar waarin
geweld en een beetje bloot niet geschuwd werden.
Dit eerste verhaal, een soort nulnummer, heette
Viol à Grey Rock (Verkrachting
in Grey Rock). De uitgever was Archers,
tevens de latere uitgever van Durango.
Het was pulp zoals er in die periode wel meer
verscheen, dikwijls nog erotischer, zelfs pornografischer,
van aard.
Voor het echte eerste album van Durango
hertekende Swolfs de Sexstar-uitgave.
Het scenario bleef nagenoeg ongewijzigd. De
expliciete seksscènes werden uiteraard
geschrapt. Zo was het meer geschikt voor een
groter publiek. |
|
|
| Hoewel
Yves Swolfs zijn liefde voor de films van Sergio
Leone en Solima niet verstopte en enige inspiratie
zelfs toegaf, beschuldigde de Nederlandse filmcriticus
Pieter van Lierop na het verschijnen van deel
1 Swolfs ervan een andere spaghettiwestern te
hebben geplagieerd, eentje van Sergio Corbucci,
toevallig wel Swolfs' favoriete regisseur. Corbucci's
film Il Grande Silenzio (The Great
Silence) uit 1968 heeft inderdaad een meer
dan gelijkaardige sfeer. Bovendien staat in
het album op een kruis op een kerkhof de verwijzing
"Silence". De filmaffiche van Corbucci's
Django uit 1968 is dan weer bijna een
foto van een gemiddeld Durango-album.
Kleur, sfeer, houding, kortom: nagetekend. |
|
|
|
|
|
|
