 |
|
Claudia Brücken 1: De Wraak van de Witte Engel door Minck Oosterveer + Willem Ritstier
op nummer 689
De Berlijnse politie-inspecteur Claudia Brücken, genoemd naar de gelijknamige Duitse zangeres van de groep propaganda, wordt ingeschakeld bij een zelfmoordpoging. Dit blijkt een valstrik te zijn en de schoonheid ontkomt ternauwernood aan een aanslag. Ze besluit ondanks een uitdrukkelijk verbod van haar superieuren om op onderzoek te gaan en komt zo op het spoor van Kalus Heimann, beter bekend als de Witte Engel vanwege zijn witte haardos. Heimannm, een huurmoordenaar, moet in opdracht een persoon doden tijdens een uitwisseling tussen oost en west bij Checkpoint Charlie en Claudia en Herbert staan er helemaal alleen voor om dit te verhinderen. Ninetiesthriller met een grafische doordruk van de klassieke Amerikaanse realistische comicschool. |
|
|
|
 |
| |
 De
Torens van Schemerwoude 1: Babette door
Hermann
Arboris (1985, SC) / Glénat (1999, SC)
Boerenmeid Babette en metselaar Germain zijn elkaars geliefden. Ridder Geoffroy is op jacht, maar ziet de wulpse Babbette wel zitten voor een schalks moment. Zijn geplande schanddaad wordt bestraft met zijn eigen lans in de rug. Germain wordt verdacht van de moord. De ridderlijke en vrome heer Aymar van Bois-Maury distantieert zich ondertussen van het gedrag van de andere ridders op het kasteel waar hij te gast is. Hij wil dankzij onder andere een paar toernooien een fortuin vergaren om zijn voorouderlijke land te heroveren.
Aantal
genomineerde albums van Hermann: 50/2296
|
|
|
|
| Het Schemerwoude-epos vindt een oorsprong in de verhalenbundel Lugubere Verhalen waarvoor Hermann een paar pagina's te kort kwam voor een volwaardig album. Hij begon aan een verhaal dat zich afspeelt in de middeleeuwen, maar het werden al snel 24 of 25 pagina's. Hij toonde ze aan een kennis bij Dupuis die het geschikt vond voor de start van een nieuwe reeks. Hij raadde Hermann aan het verhaal uit te werken voor een album van 46 pagina's met de mogelijkheid voor een vervolg. Hermann gaf hieraan gehoor en vulde zijn bestaande verhaal over rondtrekkende komedianten aan met het verhaal van Germain, de metselaar, dat er in dit eerste deel aan voorafgaat. |
|
|
| De Torens van Schemerwoude werd aanvankelijk opgezet als een afgeronde serie van tien of vijftien delen. Vanaf het begin wist Hermann hoe het laatste deel (van de ondertussen eerste cyclus) zou eindigen. Maar pas vanaf deel 5 of 6 vond hij ook een rode draad om naar het einddoel te trekken. De eerste paar delen kan je eigenlijk lezen als losstaande verhalen. |
|
|
|
|
|
|
