 |
|
Indian Summer integraal door Milo Manara + Hugo Pratt
op nummer 671
Ten tijde van de Amerikaanse kolonisatie door
de eerste pelgrims staat een bizar samengesteld gezin
met wederzijdse ongezonde relaties (incest, ja) tegenover
de puriteinse dorpsgenoten. Pas gevaarlijk wordt het
als de indianen zich roeren en de hypocriete Pilgrim
Black opduikt. De verdediging "Gebaseerd op ware
feiten" mocht indertijd niet baten: bepaalde expliciete
scènes, waaronder een verkrachting, werden onder
andere in Italië gecensureerd en na verder onderzoek
bleken de auteurs wel zeer veel uit de duim gezogen
te hebben. Niettemin blijft dit een bescheiden klassieker. |
|
|
|
 |
| |
 De
Teenloze Adelaar door Lax
Dupuis (2005, HC), collectie
Vrije Vlucht
Amédée Fario is een vreemde kerel.
Een idealist, nooit te beroerd om zijn handen
uit de mouwen te steken en met één
grote passie: ooit deelnemen aan de Tour de
France. Om geld te verdienen en tegelijk in
conditie te blijven, wordt Fario drager. Hij
beklimt dag na dag de Pic du Midi, om in het
observatorium op de top allerhande goederen
af te leveren. De tegenslagen stapelen zich
echter op en tijdens een kerstnacht slaat het
noodlot toe. Amédée komt ten val
en bij zijn thuiskomst moeten zijn bevroren
tenen geamputeerd worden. Toch zet de man door
om zijn droom te verwezenlijken. Hij slaagt
in zijn opzet en plaatst al snel zijn gehalveerde
zool in de voetsporen van Petit-Breton, Lapize,
Garrigou,... en net als alle groten verdient
hij een klok van een bijnaam. Fario treedt de
herinnering in als De Teenloze Adelaar, zowat
vijftien jaar vóór die andere
adelaar, de grootste klimmer aller tijden, Bahamontes,
in Toledo zal worden geboren...
Aantal
genomineerde albums van Lax: 9/2296
|
|
|
|
| Het
idee voor De Teenloze Adelaar kwam
door een bezoek aan het Pic du Midi in 2002
waar Lax een documentaire zag over de bouw van
een observatorium door artilleristen van het
veertiende regiment van Tarbes. Tijdens de zomers
van 1906 en 1907 droegen deze brutekrachten
op hun rug alle benodigde materiaal voor de
constructie, de functie die zijn held Amédée
Fario ook uitoefent. Op twee passen daarvan
bevindt zich de Tourmalet-col. In 1910 zou het
de eerste col worden van meer dan tweeduizend
meter hoog die in de Tour de France werd aangedaan.
Lax heeft die zelf ook meer dan een keer beklommen.
Hij omschrijft zichzelf als een wielerbeoefenaar
en geen wielertoerist. Twee keer per week kan
je hem op de fiets aantreffen in de buurt van
de opgeknapte boerderij op het platteland waar
hij woont. Hij rijdt ritjes van honderd kilometer
en maalt tussen de vierduizend à zesduizend
kilometer per jaar. Voor hem is het een middel
om stoom af te laten en in de natuur te vertoeven.
In juli 2008 deed hij mee in een Tour de France-etappe
voor amateurs van Pau naar Hautacam met de Tourmalet
op het parcours. |
|
|
| Lax'
mening over zevenvoudig Tour-winnaar Lance Armstrong
loog er niet om: "Een bionische robot van
wie het scenario te veel op voorhand is geschreven.
Elke generatie heeft zijn coureurs die uit het
lot springen en de anderen domineren. Maar deze
dromenjagers op de weg waren soms net zo saai
als Armstrong". Zijn favoriete kampioenen
zijn de Belg Eddy Merckx en Fransman Bernard
Hinault. Voor de Spanjaard Miguel Indurain heeft
hij ook een boon. Hij doet hem denken aan Faber
uit 1910: zwaar, massief en nochtans een klimmer
zoals een god. "Een mysterie van de natuur",
zoals Lax hem omschreef. De Italiaan Fausto
Coppi voegde hij ook nog toe aan zijn eregalerij.
Net als Coppi's carrière er helemaal
anders had kunnen uitzien zonder dat de Tweede
Wereldoorlog dat verstoorde, houdt Lax van grote
conflicten die het lot van individuelen op een
ander spoor brachten. In 1998 kon hij op scenario
van Frank Guiroud al een eerste keer de absurditeit
van een oorlog aantonen in het Vrije Vlucht-tweeluik
Azrayen'. De Eerste Wereldoorlog zorgt
eveneens voor roet in het eten van Amédée. |
|
|
|
|
|
|
