|
|
Arq 5: White Dust door Andreas op nummer 657
In de eerste delen volgden we het pad van vijf
personages wiens verhaal begon in een flatgebouw en
vervolgens overging in een andere wereld op vier verschillende
locaties gekoppeld aan de vier elementen. Na ook nog
info over hun verleden gekregen te hebben, maakt het
album White Dust duidelijk dat de personages
in een laboratorium ergens in de woestijn zijn gekweekt
als embryo's. Hun bewustzijn is daarna via een kabel
verbonden aan dat van het vreemde wezen Arq. Eigenlijk
is het beschrijven van een album van Arq (of
bij uitbreiding een album van Andreas) een belachelijke
opgave want elke theorie, verklaring, analyse, samenvattng
of uiteenzetting verschilt toch van die van een meerwaardelezer
zoals jij. Arq moet je zelf lezen en ondergaan,
niet lezen wat anderen je proberen voor te kauwen. |
|
|
|
|
|
De
Schorpioen 1: Het Teken van de Duivel door
Enrico Marini + Stephen Desberg
Dargaud (2000, SC)
In pure Errol Flynn-stijl zwiept de rebelse
Schorpioen er met zijn degen op los in het achttiende-eeuwse
Italië. Hij wordt zo genoemd naar de geboortevlek
op zijn schouder in de vorm van een schorpioen.
Volgens hemzelf en vele anderen een merkteken
van de duivel, niet in het minst voor kardinaal
Trebaldi, nazaat van een van de negen oorspronkelijke
families die het christendom ten tijde van het
oude Rome lanceerde om macht te verwerven over
de goedgelovige burgers. Het wordt tijd dat
de goedmoedige paus baan ruimt voor een hernieuwde
dictatuur van het Vaticaan. Om een of andere
geheime reden staat de Schorpioen daarvoor in
de weg. Mejaï, een Egyptische zigeunerin
bezeten door de uitwerking van haar gordel vol
vergiften, wordt op pad gestuurd. Door haar
toedoen mondt dit eerste deel uit in een ijzersterke
cliffhanger voor het volgende deel.
Aantal
genomineerde albums van Enrico Marini: 16/2296
Aantal genomineerde albums van Stephen
Desberg: 30/2296
|
|
|
|
Enrico
Marini's carrière startte in 1987 dankzij
onder meer een wedstrijd. In die tijd frequenteerde
hij zoals veel tekenaars de uitgevers om hen
zijn werk te tonen. Die antwoordden met de standaardformuleringen
dat het er wel goed uitziet, maar dat hij verder
moet oefenen en ook dat het er leuk uitziet,
maar dat ze niet op zoek zijn naar wat hij hen
voorschotelde. Op een dag contacteerde uitgeverij
Alpen (die net Les Humanoïdes Associés
had gekocht) en stelde hem een scenario voor
dat hij moest uittekenen. Dit eerste verhaal
van Olivier Varèse was het werk
van twee journalisten die samen signeerden onder
het pseudoniem Marelle. Thierry Smolderen werkte
ook voor Alpen aan diverse projecten. Na enkele
discussies tussen de twee kwam hun beider voorliefde
voor manga’s naar boven. In Europa bestond
dat toen amper. Marini leerde manga's kennen
in een Japanse boekhandel in de VS. Smolderen
kreeg ze onder ogen via Yves Schlirf, de toenmalige
uitgever van Alpen en vandaag een uitgeefdirecteur
bij Dargaud. Schlirf had ook een stripwinkel
in Brussel die rechtstreeks uit Japan manga’s
bestelde om ze in zijn winkel te koop aan te
bieden. Voor Smolderen tekende Marini nog eens
twee albums van Olivier Varèse,
de delen 2 en 3. |
|
|
Stephen
Desberg is geboren in België waar hij al
zijn hele leven woont. Toch heeft hij pas sinds
2004 de Belgische nationaliteit naast zijn Amerikaanse
nationaliteit langs vaders kant. Zijn grootvader
had in Cleveland een bioscoop die enkel films
van filmstudio Metro Goldwyn Mayer draaide.
Dat was toen de gewoonte. Na de Tweede Wereldoorlog
werd Desbergs vader, die advocaat van opleiding
was, een vertegenwoordiger van de films van
MGM en later 20th Century Fox in België.
Desbergs voorliefde voor films is er dus met
de paplepel ingegoten. Acteurs als Kirk Douglas
kwamen tijdens promotietournees langs op vaders
bureau. In I.R.$. smokkelde hij randinformatie
over de filmbusiness die hij plukte uit zijn
eigen leven. Desberg heeft nog een zus en een
broer die aan de overkant van de Atlantische
Oceaan wonen. Hij is getrouwd met een Congolese
prinses. |
|
|
|
|
|
|