De Avonturen van Alef-Thau 1: Het Rompkind door Arno + Alejandro Jodorowsky op nummer 652
Alef-Thau wordt als een rompkind geboren, een baby zonder armen en benen, in een feeërieke, maar wrede wereld. Hij doorloopt een reeks proeven om lichaamsdelen (en spiritualiteit) te winnen en tegelijk volwassen te worden. Daarnaast speelt er zich ook een mooi liefdesverhaal af. De Fins-Franse tekenaar Arno overleed nadat hij zeven van de acht delen van de saga had getekend. Covial tekende het laatste album waarin Alejandro Jodorowsky alle eer aan Arno betoonde door van Alef-Thau een alter ego te maken van Arno. Dit idee werkte hij verder uit in de spin-off De Wereld van Alef-Thau.
 

Er Was eens 'n Voorbijganger 4: De Falangisten van de Zwarte Orde door Enki Bilal + Pierre Christin
Dargaud (1979, 1986, SC+HC) / Alpen/Big Balloon (1991, SC) / Oog & Blik (2000, HC) / Casterman (2010, HC)

Het antiterroristische De Falangisten van de Zwarte Orde dompelt ons onder in een donkere periode van Spanje tijdens de burgeroorlog. De gevaren van het fascisme zijn nooit veraf. Een groep oorlogsveteranen besluit om hun krachten te bundelen met maar één doel voor ogen: wraak, nietsontziende blinde wraak!

Aantal genomineerde albums van Enki Bilal: 11/2296
Aantal genomineerde albums van Pierre Christin: 9/2296
Pierre Christin geloofde aanvankelijk niet in het commerciële succes van De Falangisten van de Zwarte Orde en De Jacht, het daaropvolgende album in de reeks Er Was eens 'n Voorbijganger. Hij vreesde dat ze funest zouden zijn voor zijn carrière. Fout gedacht want het werden twee van zijn grootste bestsellers.
 
Naast strip en illustratie is film een grote liefde van Enki Bilal. Hij ontwierp het monster uit Michael Manns The Keep, zat aan de tekentafel voor The Name of the Rose, maakte filmaffiches voor Mon Oncle Amérique en La Vie Est un Roman (1982) van Alain Resnais en ontwierp ook decors voor deze laatste film door ze te tekenen op glasplaten in plaats van te werken met het nieuwerwetse blue of green key. Er was ooit sprake van een filmadaptatie van De Falangisten van de Zwarte Orde, maar dat ging dus niet door. Bilals eigen film Bunker Palace Hotel werd gedraaid in Moskou en is naar zijn eigen omschrijving een kruising tussen De Jacht en Lady in Blue.
 


© De Stripspeciaalzaak 2010