 |
|
De Heer Vastenavond van As 1: Welkom door Eric Liberge
op nummer 634
Victor Tortelduif glijdt uit over een speelgoedautootje
en sterft. Aan het einde van de tunnel wacht "de
gene zijde van het graf", een surrealistisch wereldje
waar alleen geraamtes rondlopen. Eric Liberge verzon
dit waanzinnige verhaal en werkte het eerst uit in zwart-wit.
Speciaal voor de inmiddels opgedoekte collectie
Impressie(s) kleurde hij het in. |
|
|
|
 |
| |
 Meccano
4: De Ruwe Gids door Hanco Kolk
Uitgeverij De Harmonie / Bries
(2007, SC)
De Ruwe Gids vertelt over verschillende
personages wiens verhaal op een bepaald moment
kruisen. Een ex-miss, werkzaam in een relatiebureau,
die maar moeilijk de navelstreng met haar dochter
kan doorknippen — en dat mag je vrij letterlijk
opvatten. Een dochter die vrij wil zijn en zelf
de liefde wil vinden. Een verliefde klant die
telkens een kans mist om zijn liefde te verklaren.
Een schizofrene immigrant die in zijn geest
vijf anderen moet dulden nadat hij ze heeft
opgevreten in de container die hem illegaal
in Meccano bracht. En een Arabische taxichauffeur
die de liefde van zijn leven beleeft. De liefde
en de waanzin voeren de boventoon. Schreeuwend,
moordend, spuitend en stampend geven de personages
zich over aan de pruttelende en losbarstende
vulkaan die in elk van hen lijkt te schuilen.
Enkel de wat naïeve dochter Céline
is een rustpunt. Nochtans is zij de aanleiding
tot alle waanzin.
Aantal
genomineerde albums van Hanco Kolk: 8/2296
|
|
|
|
| Zes
Engelstalige comicdeeltjes van het vierde en
laatste deel van Meccano verschenen
tussen januari 2006 en mei 2007 bij Bries. Zes
hoofdstukken in zwart-wit met extra's. En dan
was het aftellen tot de integrale, ingekleurde
en lichtjes herschreven editie. Naast een nieuw
albumformaat en een toegevoegde reisgids was
ook de fenomenale inkleuring van Marloes Dekkers
(die ook Meccano 3: Schlager en de
S1ngle-stroken van opvallende kleurtjes
voorziet) een pakkend verschil. |
|
|
| In
het autobiografische beslommeringenboekje en
inmiddels herdrukte Retraite kreeg
de lezer een aardig idee over de depressieve
buien waar Hanco Kolk sinds zijn vijftiende
aan leed. Naar eigen zeggen hielp het om mooie
dingen te maken, zoals Meccano. Het
verklaart voor een deel de dikwijls agressieve
woedeuitbarstingen, expressieve uitingen van
razernij en cartooneske vertalingen van uitbarstingen
in de verschillende Meccano-verhalen. |
|
|
|
|
|
|
