 |
|
De Tweede Kus 1: Ringo door Conz op nummer 632
Ringo is een gemiddelde Vlaamse jongen die
op een al even herkenbare Vlaamse fuif Hanne leert kennen.
Zij is dan weer een typisch Vlaams meisje. Dit alles
klinkt heel herkenbaar en banaal, maar wanneer we De
Tweede Kus lezen, komen we er snel achter wat een
rastalent als Conz met dit gegeven aanvangt. Hij goochelt
met verschillende verhaallijnen dat het een lieve lust
is. Nergens wordt het verhaal echter moeilijk om volgen
of stokt het leesritme. Conz voegt dan nog regelmatig
visuele metaforen toe zoals we dat al goed kennen uit
zijn debuutalbum. Humor en oprechte emotie gaan hand
in hand in dit album. |
|
|
|
 |
| |
 De
Avonturen van Kuifje: De Zwarte Rotsen door
Hergé
Casterman (1946, 1947, 950, 1954,
1961, 1986, 1987, 1991, 1993, 1996, 2004, 2008,
SC+HC)
Kuifje wordt valselijk beschuldigd van een diefstal.
Om zijn onschuld te bewijzen ontsnapt hij aan
de twee Jansens en verzeilt op een boot naar
Engeland. Een bende valsemunters onder leiding
van dokter/psychiater Müller belaagt de
held. Er is heel wat heen en weer geloop, maar
zoals steeds staan Kuifje en Bobbie hun mannetje.
Aantal
genomineerde albums van Hergé: 23/2296
|
|
|
|
| De
Zwarte Rotsen (het zevende Kuifje-verhaal)
is misschien wel het enige stripalbum dat in
de geschiedenis van het beeldverhaal drie zo
uiteenlopende versies kent. Het is alleszins
het enige Kuifje-album dat drie verschillende
versies kent. De eerste versie tekende Hergé
in 1937 en 1938 voor de Waalse krantenbijlage
Le Petit Vingtième dat kort daarop
als album verschijnt (maar nog niet in het Nederlands).
De tweede variant verscheen in 1943, de periode
waarin Hergé zijn vooroorlogse albums
inkleurde en reduceerde naar 62 pagina's vanwege
de papierschaarste. De derde en huidige versie
was een fabrikaat van Hergés medewerkers
uit 1965. Deze versie vond Hergé noodzakelijk
want de tweede versie liet hij eerst lezen door
de Engelse uitgever die hem een lange lijst
van 131 fouten retourneerde die niet stroken
met het toenmalige Groot-Brittannië. Als
Hergé een Engelse uitgave wilde dan moest
het correcter en actueler. Hergé accepteerde
zijn fouten en stuurde zijn rechterhand Bob
De Moor naar Engeland en Schotland, in Sussex
en op de Hebriden, met de opdracht zich te documenteren
om het verhaal authentieker te maken. |
|
|
| In
Kuifjes eerste ontmoeting met het televisietoestel,
dat in 1938 wel in Engeland maar nog lang niet
in België voorkwam, toonde Hergé
zich als een visionair. In de ingekleurde editie
uit 1943 was ook het beeld van het toestel ingekleurd,
jaren voor dat in werkelijkheid mogelijk was.
Het is een van de 131 fouten die de Engelse
uitgever niet tolereerde. De 1965-versie toonde
daarom een zwart-witbeeld, ironisch genoeg twee
jaar vóór de eerste tv-uitzending
in kleur een feit was. De goederentrein waarop
Kuifje terechtkomt, trekt onder meer een wagen
met whisky. In de oorspronkelijke versie is
het merk nog Johnnie Walker. In de hertekende
versie van 1965 is het Loch Lomond, het huismerk
van kapitein Haddock. Dokter Müller is
gebaseerd op de tot Duitser genaturaliseerde
Schot dokter George Bell die in Duitsland woonde
en een lid was van de nazipartij. Hij raakte
betrokken bij een affaire met valse roebels
die tot doel hadden de Russen te destabiliseren.
De affaire viel niet in goede aarde bij zijn
berschermheren en Bell dreigde alles bekend
te maken. Hij vluchtte naar Oostenrijk waar
de nazi's hem vonden en in april 1933 liquideerden. |
|
|
|
|
|
|
