 |
|
Storm 4: De Groene Hel door Don Lawrence + Dick Matena op nummer 611
Storm en Roodhaar komen terecht in een gigantisch oerwoud. Hier komen ze tot de ontdekking dat de barbaarse mensheid bewust door iemand in stand wordt gehouden. Maar door wie en waarom? Na het al even goeie Het Volk van de Woestijn, deel 3 in de voortreffelijke sf-reeks, zette (overgangs)scenarist Dick Matena een lijntje met een uitroepteken bij op zijn palmares. Aan spanning, sensatie, actie, een vleugje verwondering ook geen gebrek. |
|
|
|
 |
| |
 Op
Zoek naar de Tijdvogel 1: De Hoorn van Ramor
door Régis Loisel + Serge Le Tendre
Dargaud (1984, 1992, 2002, SC), Collectie Charlie (1984)
Hermelijn vliegt er in opdracht van haar moeder Mara op uit om de op een boederij teruggetrokken Bolster te overhalen een queeste te ondernemen om tijd voor de heks te winnen. Zij moet een ellenlange spreuk kunnen uitspreken om de in een hoorn opgesloten god Ramor te beletten te ontsnappen en bijgevolg dood en vernietiging in Akbar teweeg te brengen. Maar eerst moet Bolster de heksenkoning Shan-Tung van het Gewest van de Gebarste Aarde overhalen hem de hoorn te geven, goedschiks of kwaadschiks. Bolster trekt op pad met zijn vermeende dochter Hermelijn als metgezel. Het wordt een gevaarlijke race tegen de klok. Op zijn pad stuit hij op oude bekenden en nieuwe gezichten.
Aantal
genomineerde albums van Régis Loisel: 14/2296
Aantal
genomineerde albums van Serge Le Tendre: 11/2296
|
|
|
|
| Een eerste versie van Op Zoek naar de Tijdvogel schreef Serge Le Tendre op de universiteit iop vraag van een leraar wiens naam Le tendre niet meer kent. Ontelbare versies rolden er uit zijn koker tot er eentje was waar hij trots op was. Niet veel later vroeg Jean Giraud (inderdaad, die van De Incal en Blueberry) om scenario's in te dienen. Een week later vroeg hij aan zijn cursisten wie van hen Serge Le Tendre is. Giraud was bereid om het verhaal te tekenen. Wanneer het scenario na enkele maanden op punt stond, namen ander projecten de tijd van Giraud al in beslag. Maar hij duwde Le Tendre wel in de richting van Régis Loisel. |
|
|
| Serge Le Tendre nam verlof op zijn job om aan het eerste album van Op Zoek naar de Tijdvogel te kunnen werken. Het duo wilde liever niet de clichés van de heroïc fantasy, een nog pril stripgenre op het Europese vasteland, hanteren. Volgens de regels van het genre moest de held een buitenpropotioneel gespierde krijger zijn. Maar Bolster was eerder een oude man met voldoende slechte eigenschappen en exploten die al achter hem lagen om er geen stereotype van te maken. Enkel een babe met grote borsten was een cliché dat ze graag behielden. Bolster moest een beetje de antithese worden van Arnold Schwarzenegger in Conan the Barbarian: een oude strijder, geen grote mensenliefhebber... mét een bijl, want hij moest sowieso het archetype van een heroïc fantasyheld voorstellen, iets wat Régis Loisel eigenlijk tegenstond. |
|
|
|
|
|
|
