 |
|
Simon van de Rivier 2: De Slaven door Claude Auclair
op nummer 609
Simon leeft in een postapocalyptische wereld.
Een wereldheerschappij is er niet meer. De wereld bestaat
globaal uit twee groepen: de mensen in de stad (waar
Simon ook een van is) die technologisch verder ontwikkeld
zijn dan de mensen op het land die zich in stammen hebben
georganiseerd. Simon komt uit een stad die aan een rivier
ligt en wordt door de stam waarin hij wordt opgenomen
daarom "Simon van de rivier" genoemd. Hij
is de stad ontvlucht na de moord op zijn vader die een
geleerde was. Deze had een nieuw wapen uitgevonden en
vernietigde alle plannen daarvan toen hij tot het inzicht
kwam dat dit wapen ging worden misbruikt. In De
Slaven probeert Simon de door stedelingen gevangen
genomen stamleden te bevrijden. Ze worden als slaven
ingezet in de mijnen. |
|
|
|
 |
| |
 De
Prins van de Nacht 1: De Jager door Yves
Swolfs
Glénat (1995, HC), collectie
Grafica
Kergan biedt zich aan als zanger op het kasteel
van de Rougemonts. De brute heer Jehan is gefrustreerd
omdat zijn vrouw Marianne sinds de geboorte
van hun zoon alle gunsten weigert. Pater Thibaut
vertrouwt de donkerharige Kergan alleszins voor
geen meter. De vrouwen trekken zich terug om
naar Kergans liederen te luisteren, maar een
wachter betrapt de vampier terwijl hij bloed
uit de keel van Marianne drinkt nadat hij een
jonkvrouwe de strot afbeet. Jehan organiseert
een drijfjacht en wordt een vampierjager.
Aantal
genomineerde albums van Yves Swolfs: 21/2296
|
|
|
|
| De
Prins van de Nacht lag in de lijn van Yves
Swolfs' interesses: ten eerste de vampier als
een geliefkoosd onderwerp en ten tweede de mix
van fantasy en psychologie in de verhalen van
Stephen King. Bij wijze van research bekeek
Swolfs vele films (vooral van de Engelse Hammer
Studio) en las een stapel boeken. Hij spiegelde
Kergan allerminst aan de nieuwe duivel zoals
Bram Stoker de vampier herschiep in Dracula,
noch aan de acteur Bela Lugosi die onsterfelijk
werd als veelvuldig vertolker van de graaf.
De verhalen van Stephen King en Ann Rice (Interview
with the Vampire) beïnvloedden hem
meer. Kergan was een eigen variant en moest
vernieuwing bieden aan het uitgemolken vampiersgenre.
Om die reden merk je weinig van de conventies
van het genre: look, crucifixen en het daglicht
die een vampier kunnen belagen. |
|
|
| De
Jager bleef een tijdje in de lade liggen
omdat Yves Swolfs problemen had met een uitgever.
De publicatie bij Glénat was dan weer
een staaltje van perfecte timing want het verscheen
in de maalstroom na de succesvolle Francis Ford
Coppola-prent Bram Stoker's Dracula
uit 1992 en Interview with the Vampire uit
1994. Een van de stills (officiële foto's
naar de film, bedoeld voor tijdschriften) uit
Interview with the Vampire toonde de
vampier Lestat (gespeeld door Tom Cruise) die
zich buigt over een meisje. De gespiegelde versie
van dit beeld is identiek aan de houding op
de cover van De Prins van de Nacht 1.
Swolfs beweerde dat de cover al was getekend
nog vóór de film hier uitkwam. |
|
|
|
|
|
|
