Régis Loisel was dertien jaar toen hij de Disney-tekenfilm Peter Pan voor het eerst in de cinema van Cavaillon zag. Er volgde snel een tweede keer. Vooral de personages te zien vliegen, bracht Loisel in vervoering. Wanneer hij de film samen met zijn zoon Blaise in 1978 in Parijs opnieuw ging bekijken (dankzij twee gratis tickets die hij te pakken kreeg met zijn perskaart), waren ze de enige twee bezoekers. Daar begon de idee te rijpen om iets te doen met Peter Pan. De vragen die opborrelden waren: Waar komt Peter Pan vandaan? Wie is hij eigenlijk echt? En vanwaar de associatie tussen "Peter" en "Pan"? Hij wist wel dat de tekenfilm gebaseerd was op een boek, maar tot een lezing kwam hij niet. Pas rond het jaar 1985 had hij echt zin om dieper te graven en naar de oorsprong van het personage te zoeken. Op dat moment werkte hij aan het laatste deel van Op Zoek naar de Tijdvogel (eerste cyclus) en vroeg hij zich nog niet af wat hij daarna zou doen. De idee voor Peter Pan als strip was er niet op een ochtend gekomen bij het ontwaken, maar was een jarenlang aanslepende gedachte.

Nog vóór Régis Loisel zich op het eerste scenario van Peter Pan zou werpen, bood Alejandro Jodorowsky aan om er samen aan te werken. Maar Loisel sloeg het aanbod met tact af. Hij wilde het helemaal alleen maken. Hij wilde er persoonlijke elementen in kwijt waarover hij niet in discussie wilde treden of erover onderhandelen. Maar hij moest ook nog de toestemming krijgen van de rechthebbenden van James M. Barrie die het oorspronkelijke boek schreef. Die erfgenaam was een kinderziekenhuis in Londen. Omdat zijn versie niet echt een trouwe adaptatie zou worden van Barries boek, twijfelde hij of ze recht hadden op een deel van de auteursrechten. Wat als hij bijvoorbeeld de namen van de personages zou veranderen? In 1986 viel het verdict dat hij geen toestemming kreeg tot zolang de zaak verder was uitgespit door de Londense kinderboekenuitgever Holder & Stoughton. Tot eind 1987 waren de Franse rechten nog uitgeleend. Daar moest de voorraad van beschikbare titels nagekeken worden om een nieuwe adaptatie niet in de weg te staan. De brief waarin hem uiteindelijk de toestemming werd verleend, is een document dat Loisel nog steeds koestert.