|
|
Lucky Luke B23: Fingers door Morris + Lo Hartog van
Banda op nummer 599
Goochelaar en gauwdief Fingers wordt opgesloten
in dezelfde cel van de Daltons. Lucky Luke krijgt kort
daarop de gekende boodschap dat de Daltons zijn ontsnapt.
Deze keer zijn ze echter niet met vier, maar met vijf.
Lucky Luke kan het ontsnapte stel al snel bij de lurven
vatten, maar na aflevering in de gevangenis kiest Fingers
achteraf voor het gezelschap van de eenzame cowboy.
Hij moet hem helpen bij een gratieverzoek bij de gouverneur.
Maar Fingers' snelle handjes en radde tong spelen de
ene keer in zijn voordeel, de andere keer in ofwel zijn
of dat van Lucky's nadeel. Het door de Nederlandse scenarist
geschreven Fingers geldt nog steeds als een
van de allerbeste Lucky Luke-verhalen na de
dood van René Goscinny. |
|
|
|
|
|
Cromwell
Stone - integrale uitgave door Andreas
Sherpa (2008, HC)
Een duistere nacht, een figuur rent buiten adem
over de weg, op de vlucht voor iets of iemand.
Het is Cromwell Stone. Samen met twaalf anderen
heeft hij jaren geleden een schipbreuk overleefd
waarna ze afspraken om elkaar elk jaar opnieuw
te ontmoeten. Intussen zijn er negen reünies
gepasseerd, waarbij ze Tien Kleine Negertjes-gewijs
jaarlijks met een eenheid werden uitgedund. Negen
verdwijningen, vier overblijvenden. Wie heeft
het gedaan? De butler? Of kolonel Mustard met
de kandelaar in de serre?
Aantal
genomineerde albums van Andreas: 14/2296 |
|
|
|
Nagenoeg
een kwarteeuw lag er tussen het verschijnen
van het begin en het einde van de trilogie.
Een generatie lang kon Andreas zijn ideeën
en zijn tekenstijl ontwikkelen en je merkt dan
ook in een oogopslag duidelijke verschillen
tussen begin en einde, zowel in verhaal als
in tekeningen. Dat wordt nog versterkt door
de grote verschillen in uitgaven. De drie delen,
destijds apart uitgegeven,zijn er in diverse
maten. Deel 1 door Sherpa in de K2-collectie
uitgegeven op gigantisch formaat, deel 2 als
gewone softcover uitgegeven, deel 3 tenslotte
als een prijzige hardcover in luxe-uitvoering.
Begin 2008 kwam het tot een weergaloze integrale
uitgave. |
|
|
Andreas
leerde uit zijn eigen œuvre dat al zijn
personages incompleet zijn... op Cromwell Stone
na. Volgens de auteur beleeft Cromwell zaken
die niet op hem zijn geconcentreerd. Alle andere
personages zoeken naar hun identiteit. Het komt
overeen met waar Andreas zelf naar op zoek is:
niet zozeer naar de zin van zijn leven —
want dat weet hij al —, maar veeleer om
te weten te komen wat zijn echte verlangens
zijn en in welke mate ze kunnen ingewilligd
worden. Hij heeft geen zin om tijd te verliezen
door triviale zaken. Hij verklaarde dat hij
het moeilijk heeft met de maatschappij, met
de gemeenschap, met beslissingen die genomen
worden door de meerderheid. "Hoe groter
een groep, hoe meer je die kan manipuleren",
orakelde hij in 2004. "Echte veranderingen
bestaan enkel op het niveau van het individu.
Ik verkies het individu boven de groep." |
|
|
|
|
|
|