De Belevenissen van Jommeke 6: Het Hemelhuis door Jef Nys op nummer 567
Jommeke gaat vissen. Plots komt een rieten mandje met een baby erin aangedreven. Hij neemt de baby mee naar huis. De Miekes helpen hem bij het verzorgen. Samen met Filiberke bouwt Jommeke een houten huis waarin ze het kind kunnen herbergen. Alles blijft goed verborgen tot Marie een briefje in de broekzak van Jommeke vindt en het hele gebeuren duidelijk wordt. Na een tijd komt de moeder van de baby opdagen en wordt er gevierd. Bijbelse invloeden (Mozes in het rieten mandje, Jommeke als barmhartige Samaritaan) verraden nog de vrome, katholieke achtergrond van Jef Nys die in de periode vóór Jommeke tal van heiligenlevens in strip omzette. Maar 't levert wel een warm en charmant album op. Papa en mama spelen, maar nu in het echt.
 
Er Was eens 'n Voorbijganger 5: De Jacht door Enki Bilal + Pierre Christin
Oberon (1983, SC) / Dargaud (1986, HC) / Alpen/Big Balloon (1992, SC) / Oog & Blik (1998, HC) / Casterman (2010, HC)

Oude communistische bonzen verzamelen zich op een luxueus Pools landgoed om te gaan jagen. De Rus Wasili Aleksandrowitsj is een wrede en machtige Sovjet-potentaat die niet meer kan praten. Het verhaal wordt verteld via een tolk en zijn leerling. De oude tolk vertelt tussen de bedrijven door hoe Wasili's turbulente leven, dat het hele communistische tijdperk beslaat, verlopen is. weinig keus had en hoe hij zo verbitterd raakte. In het heden, Polen, medio jaren 1980, maken de oude vrienden zich op voor een berenjacht. Er is sprake van een tweedeling tussen de cynische, laconieke oude garde en de nieuwe generatie, die nog streng in de leer is. Met zoveel onderhuidse spanning lijkt het onverstandig mee te doen aan een jachtpartij waar een ongeluk in een klein hoekje schuilt.

Aantal genomineerde albums van Enki Bilal: 11/2296
Aantal genomineerde albums van Pierre Christin: 9/2296
In het album veranderde Enki Bilal van inkleurtechniek. Let op plaat 3 waarin hij van het ene prentje naar het andere overspringt door plots te werken met een rechtstreekse inkleuring. Het is die techniek die hem tot een van de grootsten zullen maken. Omdat hij de eerste platen wel goed vond, heeft hij ze niet hertekend. Tussen De Falangisten van de Zwarte Orde en De Jacht kwam het album Kermis der Onsterfelijken uit, gerealiseerd in directe kleuren. Omdat Bilal met Pierre Christin terugkeerde met De Jacht, besloot Bilal om zijn vroegere tekenstijl op te pikken. Maar na anderhalve pagina inkt + kleur, schakelde hij snel over op zijn nieuwe verworven techniek met directe inkleuring. Hij volgde hierbij gewoon zijn instinct.
 
Na De Jacht ging het duo uit elkaar. De twee auteurs vonden dat het tijd was. Het enige onderwerp dat zich aandiende voor een nieuw verhaal was over een derde wereldoorlog. Maar de uitwerking ervan wilde maar niet lukken. Het werd te veel een waarschuwing voor wat nog kon komen en die weg wilden ze niet bewandelen. Enki Bilal onderging in die periode trouwens veranderingen op privégebied. Omstandigheden die een literaire uitweg vonden in Lady Blue. Vanaf dan wilde hij meer in die richting werken.
 


© De Stripspeciaalzaak 2010