 |
|
Fanchon door Jean-Claude Servais op nummer 565
Na twintig jaar komen Séverin, Hugues en Louis samen op de begrafenis van Rose, de moeder van Fanchon. Het meisje zelf is er niet. Ze zou zijn gevlucht. In ieder geval is ze verdwenen zonder een spoor na te laten. Haar verdwijning is een mysterie en de verklaring voor haar verdwijning wekt wrevel. Toch stond op de rouwbrief het teken dat Fanchon vroeger in bomen kerfde en op rotsen kraste als symbool van haar liefde voor de drie vrienden, als teken van hun verbondenheid. Séverin is ervan overtuigd dat Fanchon in de buurt is. Waarom laat ze zich dan niet zien? Ook dit one-shot geurt naar de Ardennen, naar de bossen en de natuur. Maar bovenal speelt er zich een meeslepend verhaal in af met personages waar je om geeft of die intrigeren. |
|
|
|
 |
| |
 De
Avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot 18: QRN
op Bretzelburg door André Franquin
+ Greg
Dupuis (1970, SC)
Kwabbernoot koopt een piepklein radiootje waar
Spip horendol van wordt. Het kleinood belandt
in de neus van de Marsupilami waar het onophoudelijk
blijft verder spelen tot hij zichzelf knock-out
mept en het uitschakelt. Het zendertje stoort
echter de radiosignalen van de radioamateur Switch.
Hij vangt al een tijd clandestiene noodsignalen
op van de kleine koning Ladislas uit Bretzelburg
die onder de knoet wordt gehouden door generaal
Schmetterling. De Bretzelburgse geheime politie
zit dan weer Switch op de hielen. Ze zien Kwabbernoot
voor Switch aan en ontvoeren hem. Robbedoes en
Switch moeten nu naar Bretzelburg, een land waar
onrecht heerst en ook daar brengen Robbedoes en
compagnie verandering in.
Aantal
genomineerde albums van André Franquin:
31/2296
Aantal genomineerde albums van Greg: 42/2296 |
|
|
|
| Eigenlijk wilde André Franquin na de Zwendel-dubbelslag Z van Zwendel en De Schaduw van Z opnieuw een verhaal met Zwendel maken, uitgaand van zijn jeugd. Hij tekende het verhaal alvast. Aan het begin zou de Marsupilami een transistorradiootje inslikken. Scenarist Greg begon toen net met zijn gagreeks Olivier Blunder en sprak met Franquin af om de succesvolle samenwerking even te onderbreken. Maar wanneer Franquin zijn verhaal voorstelde aan uitgever Charles Dupuis reageerde deze afwijzend. Hij wilde niet weer een verhaal met Zwendel. Franquin schrok ervan en zocht een hele nacht met zijn collegatekenaars en beste vrienden Peyo, Jean Roba en Yvan Delporte naar nieuwe ideeën. De volgende ochtend belde Franquin naar Greg om zijn hulp te vragen. De gag met het ingeslikte radiootje deed Greg denken aan een bevriend radioamateur. Hij stelde Franquin voor om er eens langs te gaan en het transistorradiootje te veranderen in een radiozendertje. Franquin bracht de kerel een bezoekje, neemt foto's van alle mogelijke zend- en ontvangsttoestellen en dat zonder scenario op zak. Pas later verzon Greg het hele verhaal. Franquins oorspronkelijke idee legde hij in de kast om het er in 1967 weer uit te halen voor het verhaal Rommeles in Rommelgem, meteen ook zijn laatste Robbedoes-verhaal. |
|
|
| Bij de plaat voorafgaand op de marteling met het krassende krijtje op het schoolbord kreeg André Franquin een depressie en moest de publicatie in Robbedoes vijftien maanden stilleggen. Geen zin meer, fysieke problemen en geestelijke vermoeidheid. Een periode waarin hij nochtans andere zaken tekende zoals Guust Flater. Diezelfde Guust mocht in april 1963 in een interview met de hoofdredacteur het verhaal tot dan toe nog eens samenvatten waarna Franquin en Greg de draad weer oppikten. In 1987 verscheen een bibliofiele integrale editie van het album in hardcover met een wikkel en een hertekende cover. In het album staat het volledige verhaal (inclusief weggelaten passages), aangevuld met covers van Robbedoes-verzamelalbums en info over de achtergrond van het verhaal. |
|
|
|
|
|
|
