Het fandom van amateuruitgevers lag aan de wieg van uitgeverijen als Futuropolis, Magic Strip en Glénat. Naast herdrukken van oude meesterwerken bouwden ze een fonds op met werk van nieuwe auteurs. Jaques Glénat begon met het fanzine Schtroumpf –- Les Cahiers de la Bande Dessinée. Vandaag is Glénat een van de grootste uitgeverijen en beschikte Jacques onderweg over een van de grootste fortuinen van Frankrijk. François Bourgeon kreeg zijn kans in het maandblad Circus, uitgegeven door Glénat, waarin De Kinderen van de Wind van start ging. De Kinderen van de Wind kwam er eigenlijk doordat Bourgeon in extra vrije tijd (door de stopzetting van het tijdschrift Lisette waarvoor hij strips tekende) een scheepsmodel had gebouwd, compleet met minimatroosjes, waardoor hij zin kreeg een verhaal te vertellen dat zich aan boord van het fregat afspeelde.

Argumenten om met de reeks te beginnen, waren er genoeg. Het avontuur in een mensenleven sprak François Bourgeon aan, evenals zijn interesse in de ontdekkingsreizen van de achttiende eeuw. Naast het feit dat hij onderwerpen als de zee en de scheepvaart kon behandelen (een grote passie van hem) was vooral de notie van het totale gebrek aan ruimte op schepen in die tijd dat hem fascineerde. Mensen leefden maandenlang op elkaar gepropt in de meest erbarmelijke omstandigheden. Daar wilde hij zich in verdiepen. Op zijn eentje zorgde Bourgeon voor een opflakkering van het historische stripgenre, het historisch-realistische om verder te verduidelijken. De manier waarop hij met zijn documentatie omging, had ook zijn weerslag op verhaal, relaties en de psychologie van zijn personages. Andere stripmakers gebruikten enkel documentatie om decors, objecten en feiten te recycleren.