|
|
Herinneringen 1 door Jirô Taniguchi op nummer
543
Dit eerste deel was nog niet vertaald toen
we de wedstrjd organiseerden om tot dit resultaat te
komen. Bij de kenners scoorde het inmiddels verfilmde
Quartier Lointain dus al hoog. Na een rijkelijk
met drank overgoten zakenreis in Kyoto neemt Hiroshi
Nakahara een verkeerde trein terug naar huis. In plaats
van in Tokio komt hij zo in het dorp terecht waar hij
zijn jeugd doorbracht. Omdat hij daar nu toch is, bezoekt
hij het graf van zijn moeder. Maar op het kerkhof valt
hij in slaap en wordt weer wakker... als jongetje van
veertien. Hiroshi is in het jaar 1963 terechtgekomen,
het jaar waarin zijn vader spoorloos zou verdwijnen.
Herinneringen is een typische Taniguchi-strip.
Geen harde actie, maar een diepzinnig scenario waarin
emoties centraal staan. Wij moesten ook even slikken
bij de scène waarin Hiroshi zijn vader en moeder
na zovele jaren opnieuw ontmoet. Toch is het geen tearjerker,
want de manier waarop Hiroshi zich als 48-jarige steeds
beter in zijn sas begint te voelen in zijn jeugdige
lichaam, is amusant om lezen. |
|
|
|
|
|
Blacksad
2: Arctic-Nation
door Juanjo Guarnido + Juan Díaz Canales
Dargaud (2003, SC)
Arctic-Nation is een heel ander verhaal
geworden dan het eerste deel. De auteurs zijn
wat zuiniger met de droge voice-overs en woordspelingen.
John Blacksad wordt niet meer zo vaak in elkaar
geslagen en heeft dus minder tijd om te liggen
nadenken. Ook gaat de aandacht dit keer minder
naar de privédetective zelf en meer naar
de kleurrijke — of juist kleurloze —
figuren die de wijk bevolken. En dat zijn er nogal
wat: de auteurs gaan zich enthousiast te buiten
aan neonazipooldieren, een vermeende pedofiele
ijsbeer, een stinkende journalist, een Bengaalse
tijger met een door inteelt gehandicapte zoon
en ga zo maar door.
Aantal genomineerde albums van Juanjo Guarnido:
3/2296
Aantal genomineerde albums van Juan Díaz
Canales: 3/2296 |
|
|
|
Dat
de twee Spaanse auteurs uit de tekenfilmsector
komen, is geen geheim. Juanjo Guarnido tekende
voor Disney en hielp onder andere mee aan de
tekenfilms Tarzan en Atlantis.
Hij werkte bij Disney tot in 2004, het jaar
waarin de Franse studio in Parijs werd gesloten.
De eerste twee albums van Blacksad
maakte hij 's avonds en tijdens de weekends
vanaf 5 uur 's morgens. Dat ochtendlijke werk
deed hij met een kop warme chocolademelk op
de tekentafel en luisterend naar gregoriaanse
gezangen. Na zijn Disney-periode was hij ook
nog een drijvende kracht achter de Spaanse tekenfilm
Nocturna die in 2007 werd gereleased. |
|
|
Minder
bekend is Juan Díaz
Canales' bijdrage aan de tekenfilmsector. Met
een paar vrienden richtte hij een eigen tekenfilmbedrijfje
op dat vooral werkte voor Franse producenten,
voornamelijk voor animatiefilms en tekenfilmseries
van bekende stripreeksen als Cédric,
Corto Maltese, Asterix en het enkel in
Frankrijk populaire Bécassine.
Hij werkte aan de storyboards, een taak die
hij af en toe nog steeds uitvoert. De
Franse regisseur Alexandre Aja beweerde dat
zijn volgende project de verfilming van Blacksad
is. Hij noemde het project "een uitdaging
met moeilijke visuele effecten". Zijn vorige
film was er ook al een met beestjes: Piranha
3D. |
|
|
|
|
|
|