Herinneringen 1 door Jirô Taniguchi op nummer 543
Dit eerste deel was nog niet vertaald toen we de wedstrjd organiseerden om tot dit resultaat te komen. Bij de kenners scoorde het inmiddels verfilmde Quartier Lointain dus al hoog. Na een rijkelijk met drank overgoten zakenreis in Kyoto neemt Hiroshi Nakahara een verkeerde trein terug naar huis. In plaats van in Tokio komt hij zo in het dorp terecht waar hij zijn jeugd doorbracht. Omdat hij daar nu toch is, bezoekt hij het graf van zijn moeder. Maar op het kerkhof valt hij in slaap en wordt weer wakker... als jongetje van veertien. Hiroshi is in het jaar 1963 terechtgekomen, het jaar waarin zijn vader spoorloos zou verdwijnen. Herinneringen is een typische Taniguchi-strip. Geen harde actie, maar een diepzinnig scenario waarin emoties centraal staan. Wij moesten ook even slikken bij de scène waarin Hiroshi zijn vader en moeder na zovele jaren opnieuw ontmoet. Toch is het geen tearjerker, want de manier waarop Hiroshi zich als 48-jarige steeds beter in zijn sas begint te voelen in zijn jeugdige lichaam, is amusant om lezen.
 
Blacksad 2: Arctic-Nation door Juanjo Guarnido + Juan Díaz Canales
Dargaud (2003, SC)

Arctic-Nation is een heel ander verhaal geworden dan het eerste deel. De auteurs zijn wat zuiniger met de droge voice-overs en woordspelingen. John Blacksad wordt niet meer zo vaak in elkaar geslagen en heeft dus minder tijd om te liggen nadenken. Ook gaat de aandacht dit keer minder naar de privédetective zelf en meer naar de kleurrijke — of juist kleurloze — figuren die de wijk bevolken. En dat zijn er nogal wat: de auteurs gaan zich enthousiast te buiten aan neonazipooldieren, een vermeende pedofiele ijsbeer, een stinkende journalist, een Bengaalse tijger met een door inteelt gehandicapte zoon en ga zo maar door.

Aantal genomineerde albums van Juanjo Guarnido: 3/2296
Aantal genomineerde albums van Juan Díaz Canales: 3/2296
Dat de twee Spaanse auteurs uit de tekenfilmsector komen, is geen geheim. Juanjo Guarnido tekende voor Disney en hielp onder andere mee aan de tekenfilms Tarzan en Atlantis. Hij werkte bij Disney tot in 2004, het jaar waarin de Franse studio in Parijs werd gesloten. De eerste twee albums van Blacksad maakte hij 's avonds en tijdens de weekends vanaf 5 uur 's morgens. Dat ochtendlijke werk deed hij met een kop warme chocolademelk op de tekentafel en luisterend naar gregoriaanse gezangen. Na zijn Disney-periode was hij ook nog een drijvende kracht achter de Spaanse tekenfilm Nocturna die in 2007 werd gereleased.
 
Minder bekend is Juan Díaz Canales' bijdrage aan de tekenfilmsector. Met een paar vrienden richtte hij een eigen tekenfilmbedrijfje op dat vooral werkte voor Franse producenten, voornamelijk voor animatiefilms en tekenfilmseries van bekende stripreeksen als Cédric, Corto Maltese, Asterix en het enkel in Frankrijk populaire Bécassine. Hij werkte aan de storyboards, een taak die hij af en toe nog steeds uitvoert. De Franse regisseur Alexandre Aja beweerde dat zijn volgende project de verfilming van Blacksad is. Hij noemde het project "een uitdaging met moeilijke visuele effecten". Zijn vorige film was er ook al een met beestjes: Piranha 3D.
 


© De Stripspeciaalzaak 2010