De Grenzeloze Top 500 -- nummer 10

De Verloedering door Jacques Tardi + Daniel Pennac op nummer 522
Een oud 'weerloos' vrouwtje blijkt hoofd te zijn van een politiekorps. Haar grote vraag is: zal Justin, die deel uitmaakt van haar equipe, een bepaalde klus aankunnen of niet? Verschillende pagina’s lang zien we deze agent met playboyallures met een gsm in gesprek met een meisje dat op hetzelfde moment aan het opereren is. Al gsm’end is hij aanwezig bij een arrestatie en volgen we hem verder terwijl hij binnenstapt in de dierentuin via een straatschilder die à la Loustal schildert (Loustal schilderde effectief ook deze tekeningen). Op deze manier maken we kennis met enkele spilfiguren en met het decor van het verhaal. Zoals in al zijn albums raakt Jacques Tardi ook hier heel wat maatschappelijke thema’s aan, onder andere de absurditeit van het overdreven gsm-gebruik, werkloosheid en de onmenselijkheid van sommige multinationals. Deze keer dus geen oorlogstoestanden, maar een hedendaags detectiveverhaal dat heel meeslepend blijft met hier en daar toch een leuk knipoogje. Daniel Pennac schreef ondertussen mee aan de reeks Lucky Luke.

Largo Winch 1: De Erfgenaam door Philippe Francq + Jean Van Hamme
Dupuis (1990, SC+HC), collectie Spotlight

Nerio Winch, de schatrijke Amerikaanse zakenman met Joeslavische roots en eigenaar van Groep W, de grootste groep multinationals ooit door één man bestuurd, wordt brutaal vermoord door een corrupte directeur van één van zijn bedrijven. Maar Nerio heeft een erfgenaam, een geadopteerde zoon: de 26-jarige Joegoslaaf Largo Winclzav, een wees. Van de ene dag op de andere erft hij een imperium van 562 bedrijven met filialen die actief zijn in 57 landen en werk verschaffen aan 400.000 medewerkers. Alle bedrijven zijn onderverdeeld in elf groepen die een gezamenlijke omzet halen van 44 miljard dollar, een abstract bedrag. Niemand aan de top wist dat Nerio een erfgenaam had. Largo is hun nieuwe baas. Maar op dat moment zit Largo in een gevangenis in Istanboel op beschuldiging van een moord die hij niet heeft gepleegd.

Aantal genomineerde albums van Philippe Francq: 15/2296
Aantal genomineerde albums van Jean Van Hamme: 65/2296

Nog voor er zelfs maar sprake was van de romanreeks die Jean Van Hamme tranformeerde naar een stripreeks was er eerst een comicavontuur. In 1973 stond Jean Van Hamme Kuifje-hoofdredacteur Greg bij in de VS waar ze twee tekenaars ontmoetten die voor hen strips zouden tekenen in de hoop dat de reeksen zouden aanslaan in zowel de VS als Europa. Omdat de toen nog slechts met mondjesmaat publicerende scenarist Van Hamme goed zijn Engels kon (hij had al lang zijn kwaliteiten als manager voor multinationals bewezen), mocht hij van Greg mee. Inderhaast schudde Van Hamme een verhaalconcept uit zijn mouw over "een van de rijkste mannen ter wereld" voor tekenaar John Prentice. De eerste platen volgden snel, maar het resultaat vond Van Hamme afschuwelijk. Het contract werd ontbonden en de tien originele platen kocht Van Hamme van Prentice over. Het concept verdween in de lade. Drie jaar later kwam het er weer uit als onderwerp voor een romanreeks.

Uitgeverij Dupuis nam een risico door de oplage van het eerste deel van Largo Winch vast te leggen op 52.000 Franstalige exemplaren en 16.700 Nederlandstalige exemplaren. Dankzij de nodige promotie en het creëren van een hype profiteerde het eerste deel mee van het succes van XIII. De naam van Jean Van Hamme op de cover deed de rest. Het commerciële succes van Largo Winch steeg zienderogen en kreeg sindsdien enkel klappen als het verhaal te veel de financiële toer opging. Te veel leuteren over aandelen doet de totale verkochte oplage al gauw met vijftigduizend exemplaren zakken. Da's zo'n verlies van tien procent.