|
|
Trigië 1: Strijd om Trigië door Don Lawrence
+ Mike Butterworth op nummer 520
Trigië betekende de grote doorbraak
van de Britse tekenaar Don Lawrence op het Europese
vasteland. Volgens de ondertitel Opkomst en Ondergang
van het Keizerrijk Trigië hadden we kunnen
leren dankzij documenten die op aarde gestrande ruimtereizigers
afskomstig van Trigië bij zich hadden. Helaas stopte
de serie nog voor scenarist Mike Butterworth zo ver
kwam. Toen was Lawrence al lang niet meer de tekenaar
van de somtijds fascistische sf-reeks. De opkomst van
Trigië als keizerrijk tekende hij nog wel, te beginnen
met dit eerste album waar de strijd om een eigen stukje
land en het grijpen van de macht van tel is. |
|
|
|
|
|
De
Gezellen van de Schemering 3: De Laatste Zang
van de Malaterres
door François Bourgeon
Casterman (1990, 1999, SC+HC),
collectie Wordt Vervolgd Select (1990)
De Gezellen van de Schemering zijn een verminkte
ridder, Mariotte en Anicet, alle drie door de
maatschappij verstoten. Ze hebben elkaar gevonden
in de strijd tegen de Zwarte Kracht. Ooit was
de ridder een instrument in handen van de Zwarte
Kracht, die dood en verderf zaait over de wereld.
Nu staat zijn leven in het teken van de wraak
op zijn vroegere heer. De Laatste Zang van
de Malaterres is het waanzinnig knap getekende
en driedubbeldikke slot van de trilogie.
Aantal genomineerde albums van François
Bourgeon: 12/2296 |
|
|
|
In
het begin van de reeks maakte François
Bourgeon gebruik van illustraties uit geschiedenisboeken,
net zoals iedereen dat zou doen met een beetje
zin voor historisch realisme. Later zocht hij
meer en meer toegang tot oudere, moeilijk te
achterhalen bronnen om de historische werkelijkheid
zo dicht mogelijk te benaderen. Voor De
Gezellen van de Schemering maakte hij veel
gebruik van documenten uit die tijd, variërend
van oude glasramen tot alle soorten grafische
kunst die je je maar kan voorstellen. Daarnaast
hield hij zich op de hoogte van de nieuwste
ontdekkingen omtrent de middeleeuwse kunst door
de vakbladen op dit gebied goed te volgen. Het
decor van De Gezellen van de Schemering
werd gevormd door de streek waar de auteur zelf
leefde: het zuiden van Bretagne. Hij is van
Bourgondische afkomst en verkaste later naar
Parijs (waar hij een dertigtal jaar woonde)
en Bretagne waar hij veel vrienden had wonen
die hij van vroeger kende. In Parijs kon hij
niet langer aarden. De drukte stond zijn creativiteit
in de weg. Rust en sereniteit vond hij essentieel.
In Bretagne hervond hij zijn mentale kracht. |
|
|
Voor
De Laatste Zang van de Malaterres ging
François Bourgeon nog een stap verder
in het nabouwen van bestaande gebouwen op schaalmodel.
Uitgaande van het bestaande kasteel van Tournoël
construeerde hij een maquette voor het kasteel
van Montroy in deel 3. Vanuit diezelfde waarheidsgetrouwheid
deed hij navraag bij de sterrenwacht van Parijs
naar de maankalender van 1350. Perfectionisme?
Bourgeon omschreef het liever als "de meer
ludieke kant van het werk". De Franse geschiedenisleraar
Michel Thiebaut wijdde aan de reeks het 160
pagina's tellende boek Dans le Sillage des
Sirènes dat in 1993 verscheen bij
Casterman. Daarin besteedde hij aandacht aan
de historische werkelijkheid, de mythen en de
symboliek in de reeks, maar vooral ook aan de
nauwgezetheid waarmee François Bourgeon
in zijn strips te werk ging. In het boek staat
een plattegrond van kasteel Montroy waarop precies
is aangegeven welke weg de diverse figuren door
het gebouw nemen. Wanneer Mariotte in de strip
door het kasteel wandelt, klopt de volgorde
exact met de kamers, trappen en gangen die ze
passeert met de architectuur van het kasteel.
|
|
|
|
|
|
|