Craig Thompson werd streng christelijk opgevoed. Als kind las hij trouw elke dag één pagina uit de bijbel, het enige boek dat door het Thompson-gezin als de moeite waard bevonden werd. Gelukkig tekende hij ook graag. Hij voorzag na zijn middelbare school een carrière in de tekenfilmsector, maar het werden strips. Zijn studies aan de kunstacademie moest hij al na één semester afbreken. Hij moest alles uit eigen zak betalen en had na dat eerste semester een schuld van 8.000 dollar opgebouwd. Bovendien leerde hij er niet echt te tekenen. Zonder verdere tekenopleiding vond hij uiteindelijk emplooi als vormgever bij een krant en later bij een reclamebureau en bij Dark Horse Comics. Bij Top Shelf kon hij zijn eerste strip kwijt: de dierenstrip Goodbye, Chunky Rice, toch ook al een dikke 120 pagina's. Hij maakte het na zijn uren als vormgever en spendeerde er anderhalf jaar aan.

Tijdens het tekenen van Goodbye, Chunky Rice ontdekte Craig Thompson het werk van de Franse auteurs van L'Association door de Franse millenniumbundel Comix 2000 waarin tekstloze strips van auteurs over heel de wereld werden gepubliceerd. Vooral Lewis Trondhem en Edmond Baudoin boden inspiratie (grafisch dan, want het Frans had Thompson niet onder de knie) om zelf met een autobiografisch verhaal aan de slag te gaan. Een titel had hij al: Blankets, het deken dat hij van zijn toenmalige vriendin Raina had gekregen. Die deken heeft hij nog steeds, weliswaar totaal versleten. Het was Thompsons huidige vriendin die echter voor zijn jeugdliefde Raina model stond. Weinig stripverhalen kregen zoveel lof toegezwaaid als deze striproman, tot complimenten van collegatekenaars als Art Spiegelman (Maus) en Matt Groening (The Simpsons) toe. Blankets (de oorspronkelijke titel van Een Deken van Sneeuw) was volgens het Amerikaanse weekblad Time de beste strip van 2003.