Edgar-Pierre Jacobs haalde zijn inspiratie uit de film Mad Love uit 1935, op zijn beurt gebaseerd op de roman Les Mains d'Orlac van Maurice Renard. Verschillende stripscènes komen naadloos overeen met scènes uit de film: het treinongeluk, Septimus' hypnotische krachten, momenten van waanzin,... M, een film uit 1931 van de Duitse expressionistische regisseur Fritz Lang lag ook aan de basis van Het Gele Teken, bijvoorbeeld de scène waarin hoofdrolspeler Peter Lorre een "M" van "Moordenaar" op zijn jas krijgt gekalkt.

De opvolgers van Edgar-Pierre Jacobs hebben van de serie een groter verkoopsucces gemaakt dan de serie ooit was toen die nog werd gemaakt door Edgar-Pierre Jacobs. Tussen de geweigerde projecten van overnamekanidaten bevond zich een voorstel van André Taymans + Yann en Alain De Kuyssche. Dit verbond dateerde van 2006 en kwam enkele maanden vóór de dood van René Sterne opnieuw op tafel te liggen bij uitgeverij Dargaud. Deze weigerde het project omdat men vond dat twee teams wel volstonden. Het tweede team naast René Sterne en Jean Van Hamme was dan André Juillard en Yves Sente. Hun verhaal was opgezet als een rechtstreeks vervolg op Het Gele Teken met een in de riolen van Londen vluchtende Olrik als beginpunt. Ook waren er al enkele elementen te herkennen die zouden leiden naar Het Raadsel van Atlantis, Edgar-Pierre Jacobs' volgende album na Het Gele Teken.