Tijdens een steekspel wordt Joha’s hoofd geraakt door de lans van zijn tegenstander. Het betreft allesbehalve een ongeluk. Niemand minder dan Modred brengt op deze manier Johan in levensgevaar. Terwijl de artsen vechten voor zijn leven en een transport naar Camelot op poten wordt gezet, droomt Johan over zijn tijd als kruisvaarder.
Vol idealen geeft hij gehoor aan de oproep van paus Urbanus II. Het enthousiasme ruimt echter snel plaats voor walging... Walging voor de manier waarop de Europese kruisvaarders zich gedragen tegen al wie ze op hun pad tegenkomen. Ook de lakse houding van de geestelijken die de mensenstroom begeleiden, stoot Johan tegen de borst. Niettemin wordt ook Johan meegezogen in de stroom van geweld, moord en doodslag. Het verandert hem fundamenteel, het maakt hem verbitterd.
Toch blijft Johan diep vanbinnen een moraalridder. Wanneer een meisje de speelbal van een groepje kruisvaarders dreigt te worden, grijpt hij in. Hij bevrijdt haar en neemt haar onder zijn hoede. Uiteraard krijgt deze zaak nog een staartje. Op een onbewaakt moment wordt het meisje meegesleurd. Enkele ridders willen het meisje verkrachten uit wraak voor Johans eerdere tussenkomst. Jammer genoeg voor hen ontdekt onze held net op tijd wat er gaande is. Met enkele flitsen slacht hij de ridders af. Het meisje komt er met de schrik vanaf, maar Johan wordt gevangengenomen voor de moord op medekruisvaarders.
Inmiddels zit Merlijn met de handen in het haar... Johan lijkt niet te redden. Of toch? Misschien had Allis iets kunnen betekenen, maar zij ontvluchtte Camelot maanden geleden. Hoewel Merlijn het meisje zag vertrekken, ondernam hij geen enkele poging om haar tegen te houden.
Wil Johan dit overleven, is er een mirakel nodig. Zoals vanouds heet dit mirakel Galaxa, de Fee van het Licht. Zij bezoekt Allis en legt haar Johans situatie uit. Galaxa’s smeekbede blijft niet zonder gehoor. Allis treedt binnen in Johans droom. Met de hulp van het door Johan geredde meisje kan Allis Johan bevrijden uit de klauwen van de kruisvaarders. Johan schiet wakker, hij heeft het gehaald. Met dank aan Galaxa en Allis.
Marc Legendre creëerde met Allis, net als Martin Lodewijks Indigo, zijn eigen vrouwelijke sidekick voor Johan. Allis is een jonge vrouw met een eigenzinnig, koppig karakter en een enorm magisch potentieel. Het is geen sinecure voor Allis om met de gebroken ridder om te kunnen gaan. Toch slaagt ze erin Johan gaandeweg weer een beetje te ontdooien. In dit album krijgt de lezer voor het eerst details te zien over de oorzaken van de verbittering die het leven van de ridder tekenen. Johan ligt in een diepe coma, zelfs Merlijn weet van geen hout meer pijlen te maken. Galaxa besluit actie te ondernemen. Ze zoekt Allis op en beschrijft haar de situatie. Bovendien legt ze Allis uit hoe Johan gered kan worden. De boodschap dat Galaxa er alles aan gedaan heeft om deze ontmoeting met Allis te vermijden is veelzeggend. Galaxa windt er verder ook geen doekjes om. Ze vraagt Allis om de stem van haar hart te aanhoren. Uiteraard zijn er verschillende interpretaties mogelijk, maar het zou alvast kunnen betekenen dat Galaxa concurrentie ziet in Allis en nog steeds van Johan houdt. Allis twijfelt niet en gaat in op de hulpvraag, waarna Galaxa zich verplaatst naar Johans droom. Op die manier grijpt ze rechtstreeks in zonder dat haar geliefde het weet. Het is weer eens wat anders!
Anders dan voorheen is ook het uiterlijk van Galaxa. De Fee van het Licht lijkt eerder een esoterisch wezen geworden, of een force ghost voor de fans van Star Wars. Over smaken valt niet te discussiëren, maar de afstand tussen Karel Biddeloo’s Senta Berger en de Galaxa van Fabio Bono is enorm. Evolutie, verandering, we moeten er mee leren omgaan. Enerzijds hopen we weer meer Galaxa in de hoofdreeks van De Rode Ridder tegen te komen. Anderzijds blijven we mijmeren bij die schoonheid die we voor het eerst mochten aanschouwen in De Toverspiegel (deel 58, 1973).
JACKY CORNELIS |
