Wim
Swerts
[gecontacteerd door Peter D'Herdt]
Albums van Wim Swerts (1966, België):
Ambionix (scenario van Hector Leemans, 2 albums, Concentra Media) • En Daarmee Basta! (cotekenaar Luc Van Asten, scenario van Tom Bouden, 3 albums, Standaard Uitgeverij) • Kabouter Plop (cotekenaar/scenarist Jean-Pol, verhalen van Hans Bourlon/Danny Verbiest/Gert Verhulst, 4 albums, Studio 100) • Kim (cotekenaar Luc Van Asten, scenario van Hec Leemans, 2 albums, Standaard Uitgeverij) • Piet Piraat (cotekenaar Luc Van Asten, verhalen van Hans Bourlon/Danny Verbiest/Gert Verhulst, 4 albums + 12 Voorleesboekjes, Studio 100) • Samson & Gert (cotekenaar/scenarist Jean-Pol, verhalen van Hans Bourlon/Danny Verbiest/Gert Verhulst, 33 albums + 5 Vakantieboeken + 12 Voorleesboeken, BMC Group/Studio 100) • W817 (scenario van Hec Leemans, cotekenaar Luc Van Asten, 12 albums, Standaard Uitgeverij).

Website: www.wimswerts.be
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
 Het feit dat elke striptekenaar de wens heeft een Franquin te zijn. En dat hij gewoon geniaal is in zijn tekenwerk en het schrijven en bedenken van gags. Om dan nog maar te zwijgen over de 'uitvindingen' van Guust, de unieke Marsupilami of de vondsten met zijn handtekeningen. Geniaal gewoon.
Samen met Hergé, Morris en Peyo heeft Franquin niet enkel Belgische, maar ook internationale stripgeschiedenis geschreven.  
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
 Mijn oudere broer las Guust-albums. Ik moet een jaar of 10 geweest zijn toen ik ze voor het eerst zag. De albums waren heel verfomfaaid en duidelijk meer dan eens gelezen. Tot dan was ik grotendeels enkel met de traditionele Vlaamse strips in contact gekomen. Guust was dan ook iets héél anders. Ik ervaarde het als kind als 'slordig' getekend en kon het toen niet meteen smaken. Gelukkig brengen de jaren wijsheid en inzicht.
Ik heb Franquin nooit in levende lijve ontmoet, maar het feit dat iedereen hem verafgoodt — en terecht — geeft je alleen maar een nog groter gevoel van respect voor de man en zijn werk. Wie hem gekend en ontmoet hebben, spraken ook steeds over hem als een zeer beminnelijk iemand. Jammer dus dat ik hem nooit eens ben tegengekomen.
In 1992 heb ik hem via Yvan Delporte wel een aantal reproducties van mijn aquarelillustraties bezorgd. Ik had ze in een lijstje gestoken en er achteraan mijn naamkaartje op gekleefd. Dat had hij niet meteen opgemerkt. Een hele tijd later was ik dan ook zeer verrast een enveloppe van hem te ontvangen met daarin een originele Guust (zie bijlage). Mijn dag kon natuurlijk niet meer stuk. Dat is (helaas) het enige en meest persoonlijke contact dat ik met hem heb gehad.  
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
 De Bravo Brothers en zijn Zwartkijken-gags vind ik sublieme meesterwerken.  Het zijn (tragi)komische strips die ons een heel cynisch wereldbeeld tonen. Gemaakt in een periode dat hij een depressie had. Misschien  was dat nodig om Franquin op zijn grootst te tonen?
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
 Voordat ik professioneel van start ging, had Franquin zeker en vast een invloed op m'n tekenwerk. Wie heeft nooit eens geprobeerd om in de stijl van de meester te proberen tekenen? Je kon er maar van leren. Maar die schetsen heb ik nooit gepubliceerd. In mijn huidige reeksen is dat ook niet te merken, maar in toekomstige eigen reeksen zou dat wel 's meer tot uiting kunnen komen.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
 Zonder Franquin hadden Marsupilami en Robbedoes niet de impact gehad die ze nu nog steeds hebben. En dat in nieuwe reeksen als Joe Bar Team zijn stijl volledig wordt overgenomen, kan men alleen maar zien als het grootste compliment dat men aan een tekenaar kan geven. Franquin Forever!