Serge
Ernst

[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van Serge Ernst (1954, België):
Knipoogje (8 albums, Collectie "Kaleidoscoop" (deel 1-7), Lombard) • William Hazehart (4 albums, Collectie "Kaleidoscoop" (deel 1-3), Lombard) • De Zappers (scenario van Jean-Louis Janssens (deel 9-12), 12 albums, Dupuis).

Website: www.bestofverviers.be/ernst.htm perso.orange.fr/ernst.bd.zappeurs
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Weet je, als je aan ALLE striptekenaars zou vragen om hun 'grote voorbeelden' op te sommen, dan zouden ze allemaal minstens één van, of zo niet allemaal, deze namen citeren: Franquin, Hergé, Gir, Tillieux, Uderzo. Ik denk dat die auteurs dat ondefinieerbare hebben dat men talent kan noemen of beter: de gave. Daardoor zijn ze sterren aan de hemel van de negende kunst. En jammer genoeg kan het niet verklaard worden, want als we dat konden, zouden we allemaal miljonair zijn...
Hun werk wordt erg vaak herlezen, steeds opnieuw zonder dat het gaat vervelen of een repetitieve indruk geeft. Dit in tegenstelling tot andere strips die ons misschien bevielen net na de aankoop maar die nadien nooit meer herlezen worden...
Het genie van Franquin was iets wat je niet kan vatten, of uitleggen, iets buitengewoons, misschien wel goddelijks...
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Ik heb hem voor de eerste keer gezien op de boekenbeurs van Brussel. Ik was debutant en ik liep er met mijn tekenmap onder de arm met de bedoeling mijn eerste stripplaten te tonen aan een beroeps. Toen zag ik rond een bartafeltje van de beurs Franquin, Roba, Jijé, Morris... Ik dacht dat ik droomde... Ik durfde wat dichterbij te komen en Franquin was de enige die me zag. Hij glimlachte en dat gaf me de moed om hem mijn tekeningen te tonen. Hij offerde een dikke tien minuten van zijn tijd aan mij op alhoewel hij het toch flink naar zijn zin had met zijn collega's. Achteraf gezien ben ik een beetje beschaamd dat ik hem toen gestoord heb.
Terug thuis, heb ik een klein tekeningetje gemaakt dat ik naar hem heb opgestuurd, om hem te bedanken. Hij heeft me geantwoord en stuurde ook een originele tekening op van een klein monstertje in kleur... Een pareltje dat al meer dan dertig jaar schittert in mijn atelier !
Op een andere keer, enkele jaren later, kwam hij naar Verviers voor een signeersessie. Ik woonde daar toen en de organisator had Didgé en mij uitgenodigd voor het avondeten in een restaurant in het gezelschap van Franquin. Het was een soort inwijding: een maaltijd delen met Franquin! Enkele jaren later is dat nog een tweede keer gebeurd. Grote onvergetelijke momenten voor de kleine debutanten die we toen waren.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Persoonlijk houd ik erg veel van de grafische kant van QRN op Bretzelburg, maar ik heb een bijzondere boon voor de gags van Guust Flater. Het moet mijn gagman-kant zijn die daarvoor zorgt. Ik ben verbluft door de perfect geoliede mechaniek van de gag, de exploitatie van de kleinste zelfs meestonbeduidende details,… Het is een waar genot voor de ogen en de geest.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
JA! Ontegensprekelijk. Ik zou het niet beter kunnen zeggen.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Ik denk dat hij jammer genoeg minder impact heeft omdat de lezers vandaag zich meer richten op manga’s die ze in hun jeugd op tv hebben gezien. Ik ben van jongsaf opgegroeid met de striphelden van de Belgische school want ik had geen televisie voor mijn achttiende. En mijn culturele achtergrond, dat is Robbedoes, Kuifje, Asterix,...

[vertaald door Wouter Porteman / eindredactie door Peter D'Herdt]