René
Hausman

[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van René Hausman (1936, België):
In Bed of niet in Bed (diverse scenaristen, Gibraltar) Drie Grijze Haren (op scenario van Yann, collectie Vrije Vlucht, Dupuis) De Eekhoornprins (op scenario van Yann, collectie Vrije Vlucht, Dupuis) De Jagers van de Dageraad (collectie Vrije Vlucht, Dupuis) Laïyna (op scenario van Pierre Dubois, Den Gulden Engel + 2 albums + integrale uitgave, collectie Vrije Vlucht, Dupuis) Zunie (Wonderland Half Vier Productions).

Kleine wereld:
Franquin was niet de enige die gags van Zwartkijken tekende. Didgé en Dany hebben elk een gag getekend. Ook René Hausman heeft een halve pagina getekend voor de Franstalige bijlage van Spirou, Le Trombone Illustré van 1 september 1977 Op zijn beurt verzorgde Hausman de titeltekening van Le Trombone Illustré van 22 september 1977.
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Franquin blijft voor mij een van de enige tekenaars die alles kon, met een stijl die zijn hele carrière lang nog evolueerde en die ik schitterend vind. Ik zou het omschrijven als 'barok', Morris en Macherot waren de 'klassiekers'. Of Franquin nu een locomotief weergaf, of een stad, of een koe, of het een of ander personage, telkens weer was het veel meer dan geslaagd. Het was fenomenaal!
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Al sinds mijn zeer bescheiden debuut in 1958 (het jaar van de Expo!) kende ik Franquin persoonlijk. Ik kende natuurlijk al sinds het prille begin zijn strips en vooral Robbedoes (Ah! De boksmatch tegen Pinnekeshaar!) Zijn zin voor beweging heeft me eigenlijk van bij het begin verbluft. Later is André Franquin een vriend geworden. Ik heb bij hem gelogeerd in 1958. Ik werd er ontvangen door het gebrabbel van een baby'tje en zo leerde ik ook zijn dochtertje Isabelle, in haar wieg, kennen en ook zijn lieve vrouw. Later hebben de Franquins een tekening van me gekocht. Een gelukzalig gevoel, om gewaardeerd te worden door zo'n artiest. À propos, ik heb Isabelle enkele maanden geleden nog teruggezien.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Ik hou vooral van zijn de albums van het begin en van de laatste delen van Robbedoes waar zijn barokke gevoel zich naar hartelust uitleeft. Ik koester ook de afleveringen waar Guust en juffrouw Jannie samen leven op verre eilanden ergens in de dagdromen van Guust. En zijn hoogtpunt, voor mij, wat trouwens ook de grootmoedigheid van Franquin illustreert,... Zwartkijken! En laten we ook de koppen van Le Trombone Illustré niet vergeten!
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Hij heeft ons allemaal beïnvloed: en de grote les die hij ons heeft nagelaten, is de twijfel aan en het in vraag stellen van jezelf. Hij die de pure perfectie — voor zover dat bestaat op deze wereld — had bereikt, was ogenschijnlijk nooit tevreden en stelde zichzelf altijd in vraag.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Zijn invloed is onherroepelijk: velen van ons zijn (al zou hij het zelf niet toegestaan hebben) allemaal ergens zijn geesteskinderen, in het ontwerp of in de uitwerking. Hij was trouwens zelf een waardige navolger van Jijé, van wie hij Robbedoes had geërfd. Jijé... van wie sommigen zijn kapitale belang voor de stripwereld, in België en elders, wel eens lijken te vergeten...

[vertaald door Peter D'Herdt]